STIL IN MIJ.

Gelukkig ken ik je tante Hannah niet, ik weet bijna zeker dat ik op enig moment had gevraagd wil je het antwoord op je vraag wel echt horen? Helaas kennen we allemaal wel een tante Hannah of kennis Hannah te bang om echt te horen hoe het met je gaat, reutelen ze door met zinloos gezever. Ook jij liet je verrassen door tante Hannah hebben de meeste van ons ook gehad  hele dorpen kan je vullen met tante Hannahs misschien best een lieverd.

Sterkte

Meisje toch... Wss wou Tante Hannah gerust gesteld worden en zou ze geen genoegen genomen hebben met iets anders dan dat het goed met je gaat. 

Ik hoop dat je je gaandeweg je oude ik en nieuwe ik eigen kan maken.  En dat de therapie aanslaat.

Liefs, Saartje

Oh, ja, die kennen we, die Hannahs, ik heb er ook een paar. Ze zijn denk ik heel bang, voor jou maar ook voor zichzelf. Sommige hebben zelf nooit iets meegemaakt, anderen zijn hun eigen centrum van het universum. Dankzij jouw blog ga ik voortaan denken, ach, het is maar een Hannah. 

Gelukkig zijn er nog die anderen, aan wie je wel je zorgen kwijt kunt. Die je helpen ontdekken hoe je je nou eigenlijk voelt. Die je weer laten samenvallen met jezelf. Ik hoop dat jij ze ook hebt, samen met Armando.

Miranda X

Ooo jee Jeron, wat naar, zo'n gesprek. Kan me voorstellen dat je verbijsterd was. 
Ik herken het zó goed. Kort na de diagnose vertelde ik iemand dat ik niet te genezen was. Het antwoord: "Ach, ze kunnen tegenwoordig toch álles?" En vervolgens begon ze over zichzelf. 

Communicatie is één van de heel moeilijke aspecten van ongeneeslijk ziek zijn. 
Ik hoop dat je ook mensen om je heen hebt die wel echt willen weten hoe het is, die wel echt luisteren en jou steunen. 
En je mag selectief zijn. Hannah in de nummerherkenning en niet meer opnemen.

Van jezelf verwijderd zijn, dat gevoel had ik ook heel sterk in de eerste periode na de diagnose. Wie ben ik nog, vroeg ik me af? Voelde me alleen nog een patiënt, het leek wel alsof die kanker me ook nog m'n hele persoonlijkheid had afgenomen.  Maar dat komt echt terug, Jeron, door gedichten van Armando, door wat dan ook. Door op dit forum ervaringen te delen. Door te reageren op anderen, wat ik jou ook vaak zie doen. 
Blijf vooral schrijven hier. Je kunt hier veel betekenen. Ik heb er veel aan, en ik denk anderen ook.

Liefs, sterkte en hartelijke groet,

Hanneke

 

Je kunt op basis van jouw tumor en het behandelplan altijd een second opinion aanvragen bv bij het AvL in Amsterdam. Dat is in jouw geval misschien juist goed! Daar kunnen ze eea misschien beter uitleggen en hebben ze een goed overzicht over de nieuwste ontwikkelingen!

Weer eens wat anders dan "ik kan morgen wel onder de bus komen", jouw tante Hannah. Ik kreeg laatst een appje van een voormalige collega:'ik hoorde dat je schoon bent, gefeliciteerd!' Het went, lieve Jeron, echt waar. 

Ook je nieuwe 'ik' zal wennen. Ik ben mezelf niet meer, zeg en type ik regelmatig, ik word het ook niet meer. Je vindt jezelf terug, in jezelf, en dat kun je niemand uitleggen. Hoeft ook niet. Sterkte! XXX

Wat Ron ook al schrijft zo'n tante Hannah hebben we inderdaad. Ze willen en kunnen niet aan wat er werkelijk speeld. 

Zoals Frie ook schrijft je went er wel aan. Je weet op een gegeven moment echt wie in je welzijn is geïnteresseerd. 

Je nieuwe ik ja dat is ook een punt. Nooit meer onbevangen genieten en leven. Leef en krijg geen spijt van wat je wel of niet wil doen. 

Liefs Alise❤