Moe

Een bekende bijwerking, schijnt het, vermoeidheid. Kiest u maar:  komt het van de kanker, de bestraling, de medicatie of de immunotherapie? Ik lijk wel steeds vroeger in bed te liggen en gisteren heb ik niet één maar toch zeker anderhalf dutje gedaan. Eerst 's morgens wat liggen soezen op de bank en 's middags nog een officiële dut op bed.

Toen de bel ging won mijn nieuwsgierigheid het van mijn zin om te blijven liggen. Maar goed ook, want er stond er een bezorger voor de deur met bloemen, gestuurd door J en familie. J is een trouwe lezer van mijn blog en zodoende weet zij precies wat mijn lievelingsbloemen zijn! Een enorme bos tulpen, ik moest ze over twee vazen verdelen dus mijn woonkamer ziet er weer uitermate fleurig uit. Mijn tuin trouwens ook, want alle bollen die hun uiterste houdbaarheid beginnen te naderen in de woonkamer knappen enorm op als je ze buitenzet. Dus ik heb daar nu een eerdere bos tulpen staan, twee potten blauwe druifjes en drie potten hyacinten. Ik ben precies in het juiste seizoen ziek geworden.

Het dagelijks wandelen houd ik redelijk vol, maar een halfuur tot drie kwartier is wel genoeg. Daarna ben ik ... raad eens ... moe. 's Avonds een lekkere vegan curry gekookt met Jongste. Koken en bakken is onze favoriete gezamenlijke bezigheid. De avond ervoor hadden we al een soort baklava gemaakt; in de vriezer lag nog een half rolletje filodeeg en in de koelkast stond een pot nootjes in siroop, een vakantiesouvenirtje. Verder gebruikten we onze fantasie, flink wat kaneel, kardemom en een scheut cointreau. 

Verder weinig nieuws. Zelfs de theelabels hebben weinig interessants meer te vertellen. Straks even de kat van Oudste voeren, halfuurtje wandelen en daarna de tuin in. Ik heb twee moestuinbakken. Peultjes heb ik al eerder gezaaid, nu is het tijd voor sla en rucola. De komende dagen wordt het relatief warm, dus dat komt mooi uit. Helaas wordt in de loop van het seizoen de halve moestuin leeggevreten door slakken, maar de vroege groenten zoals de peultjes gaan het nog wel halen. 

Er is vast meer te vertellen, maar hé ... wat was ook alweer die andere bijwerking? O ja, vergeetachtigheid.

3 reacties

Vermoeid is veel vervelender dan het klinkt. Men denkt al gauw: iedereen is toch wel eens moe?
Is het voor jou ook zo, dat het totaal niet te vergelijken is met 'gewone' vermoeidheid, van een dag hard werken of een nacht kort slapen?
Warner Prevoo heeft op de deelnemersdag o.a. hierover gesproken, en schrijft erover in zijn boek "Echte dokters huilen ook". Grote kans dat je het al kent, maar zo niet, zeer aan te raden! Hij heeft zelf ook longkanker.

Veel sterkte,

Hanneke

Laatst bewerkt: 09/03/2020 - 10:37

Het is vermoeidheid gecombineerd met wazigheid waardoor ik hooguit 50% functioneer. Het schiet me nu ook te binnen dat ik voor het eerst weer eens een sudoku probeerde op te lossen. Lukte voor geen millimeter. Grrr. 

Laatst bewerkt: 09/03/2020 - 11:19