Iets beter

Nog steeds moe en niet zo'n beetje. Gelukkig kan ik goed slapen als ik ziek ben, ook nu. De klok rond, af en toe word ik even wakker en dan drink ik wat water om te voorkomen dat ik uitdroog in 12 uur tijd.

Vandaag stond in het teken van eten! Nog niet van harte maar ik heb ongeveer net zoveel gegeten als in de twee dagen hiervoor bij elkaar. Vanmorgen stond L voor de deur met een grote bos bloemen namens het koor, waarvan ik een week geleden afscheid heb genomen. Kennelijk had mijn plotselinge vertrek nog voor de pauze wel indruk gemaakt. Tja, ik ben er zelf ook niet heel blij mee maar het was op dat moment niet te doen voor mij om van iedereen persoonlijk afscheid te nemen. 

L bleef buiten staan en legde de bloemen neer en ik ging op de grond zitten in de hal; ik kon echt niet langer dan een minuut op mijn benen staan. Het lukte me de bloemen in een geschikte vaas  te zetten, maar schuin afsnijden heb ik voor deze ene keer overgeslagen. Even later kwam Ex binnen. Hij had brood voor me gehaald en de door Frie geadviseerde biskwietjes. Brood gaat er goed in, de biskwietjes ook trouwens.

Na die twee bezoekjes heb ik niet veel meer gedaan. Krant doorgebladerd, beetje tv gekeken en weer naar bed. Helaas stond de zon op mijn slaapkamer en was ik vergeten het rolluik dicht te doen. Ik werd gedesoriënteerd en oververhit wakker uit een nare droom.

Ik heb vandaag voor de tweede keer een nutridrinkje opengemaakt, de afgelopen dagen durfde ik het nog niet aan. De bananensmaak valt niet heel erg tegen. Misschien hebben ze bij Danone eindelijk een verbeterd recept doorgevoerd. Het blijft zoet en plakkerig maar als 125 cc voor een complete maaltijd mag doorgaan slurp ik het wel naar binnen. Ik vermoed dat bijeten tamelijk belangrijk is. Ik weeg nog maar 55,5 kilo en vorige week was dat een kilo of twee meer. Verder nam ik me voor om in ieder geval even naar buiten te gaan en dat heb ik zojuist gedaan, een héél klein blokje om vlak voor het donker werd. Dan kan ik tenminste opscheppen tegen jullie en mijn kinderen dat ik gewandeld heb!

Jongste is in haar studiestad, Oudste is met haar camper bij het Gardameer aangekomen. Ik mis de meiden wel maar ik kan best een paar dagen zonder ze, denk ik. Elke dag een beetje beter! Nogmaals dank voor al jullie lieve reacties hier en elders.