Horizon

Natuurlijk was de uitslag gisteren geen verrassing, maar het idee dat de horizon weer wat dichterbij komt is toch even slikken. Bij de longarts had ik de tissues van Frie goed kunnen gebruiken, ik stroomde op ooghoogte een beetje over. Tegelijk was ik blij dat ik alleen was; ik zou het rot vinden als mijn kinderen op afstand meeluisteren en het dan in hun eentje moeten behappen. Het was een goed gesprek, niet lang maar lang genoeg en to the point.

De rest van de dag waren mijn traanklieren voldoende tot rust gekomen. Natuurlijk heb ik eerst de meiden gebeld. Uiteraard wisten ze al dat het niet goed gaat maar net als voor mij is deze nieuwe fase voor hen wel even slikken. Meteen afgesproken dat ze volgend jaar met zijn tweeën naar IJsland gaan. Het is niet hetzelfde, maar ze zullen zeker een geweldige tijd hebben. Daarna moest ik m'n aspergemenu afmaken voor Ex en Zoon. Gelukkig had ik het voorbereidend werk al gedaan.

Tijdens het eten heb ik uitleg gegeven aan Zoon. Hij is 24 maar vanwege zijn autisme zit ie net wat anders in elkaar. Hij schrok wel, maar heeft het nieuws manmoedig opgenomen. Ik ben trots op hem. Hij heeft zich de laatste jaren enorm goed ontwikkeld, voor een groot deel op eigen kracht en voor een klein deel met hulp en begeleiding. Het geeft mij vertrouwen dat hij er wel zal komen. Geen idee waar en wanneer, maar het gaat hem lukken! Wie had gedacht dat dat menneke dat als kind uitsluitend op zijn eigen planeet leek te verkeren zoveel jaar later gewoon even z'n bachelor wiskunde gaat halen aan de uni?

Daarna was ik kapot, Zoon en met name Ex hebben de keuken opgeruimd. Echt, als je ooit gaat scheiden wens ik je een ex zoals de mijne toe! Hij staat altijd voor me klaar en doet alles voor me. Dank je wel, lieve E. Jij hoort in de eregalerij. 

De avond ging voorbij met bellen en appen. Mijn agenda loopt in rap tempo vol, allerlei mensen die ik graag wil zien en omgekeerd. Ik let wel op dat ik maximaal één afspraak per dag plan. Ook een digiberichtje naar de huisarts want die wil ik graag zien i.v.m. de verandering van medicatie. Als het meezit staat die vandaag weer voor de deur, zo kort zijn de lijntjes.

BFF L heeft binnenkort twee weken vrij. Vorig jaar viel onze geplande vakantie naar Frankrijk in het water. Meteen na mijn diagnose hebben we die reis gecanceld - en anders was corona er alsnog tussengekomen. We willen heel graag nog eens samen weg en nu IJsland vervalt kan dat. Deze keer blijven we dichter bij huis (bestemming nader te bepalen) en we gaan maar drie dagen, maar het lijkt me heerlijk, quality time met m'n BFF.

Van vriendin M kreeg ik een uitermate schattige My Little Pony-kaart met 'Besties' . Lieve M, je kunt maar één BFF hebben maar bij deze benoem ik je tot officiële Bestie 😊 Wij hebben ondanks de fysieke afstand al die jaren zoveel lief en leed gedeeld, ook jij verdient een plekje in de eregalerij.

En ik maar denken, minstens m'n halve leven, dat ik een kluizenaar ben. Was deze ziekte nu echt nodig om me duidelijk te maken dat er zoveel mensen zijn die om me geven? Dat kan ik me niet voorstellen. Kanker is verdomme helemaal nergens goed voor, maar zoals een aantal deelgenoten hier al opmerkten, het levert je nieuwe vriendschappen en onvermoede mooie momenten op. In de planning: een blog met dingen waar ik dankbaar voor ben. Kanker.nl is er een van.