Hapsnoet

Maandagavond de wekelijkse koorrepetitie. Ik ben moe, de verleiding om te spijbelen is er wel maar ik laat me toch ophalen door Gember-L. Zingen blijft een fijne bezigheid en het is keigezellig om eens in de week een kooravondje te hebben, maar aan het eind ben ik bekaf.

In de pauze merkt iemand op dat mijn wangen boller zijn geworden. Dat meende ik die ochtend zelf ook al te zien. Omdat ik van nature een smal koppie heb staat het me helemaal niet slecht. Gaat lekker zo: haaruitval, een bolle kop, van die typische kankerdingen, what’s next? Het lijkt wel menens te worden met die ziekte. Een bollewangenhapsnoet, zou mijn moeder het genoemd hebben. Ik hoop dat het tot de wangen beperkt blijft, maar ik besef dat ik ook zomaar weer van mijn fijne maatje 38 naar mijn vroegere maat 46 kan groeien en dat je daar hoegenaamd niks tegen kunt doen.

Jojo
Mijn gewicht was nogal variabel door de jaren heen. Ik weeg nu evenveel als veertig jaar geleden voor ik Oudste kreeg. In mijn verslavingsperiode viel ik af tot ruim onder de zestig kilo; ik was broodmager maar werd in mijn ‘werk’ (inderdaad, het werk dat veel verslaafde vrouwen doen) aangeprezen als ‘hyperslank’. Creatief met taal, jawel.
In mijn afkickperiode vrat ik mezelf naar boven de tachtig. Toen ik ging postbezorgen raakte ik vanzelf een kilo of vier kwijt en pakweg zeven jaar geleden ben ik het Southbeachdieet gaan volgen: veel groente en eiwitten, weinig koolhydraten en zo kwam ik op mijn huidige 63 kilo uit, met een kortstondig dipje richting 61 toen ik ziek was zonder het te weten. Gek genoeg vond ik dat niet alarmerend maar helemaal prima, zo zijn wij vrouwen nu eenmaal geconditioneerd. Inmiddels zie ik de 64 naderen. Gewoon gezond blijven eten, meer kan ik niet doen.

Gisteren voor de verandering eens geen bezoek gehad en voor deze week staat er zowaar helemaal niemand in de agenda! Oudste is in Marokko, Jongste op de uni, het wordt een rustige week met alleen bloedprikken en bijpraten met de oncoverpleegkundige. Fijn dat daar zo ruim de tijd voor wordt genomen, maar liefst een uur. Vorige keer kreeg ik dat moeiteloos vol en ook deze keer heb ik weer een vragenlijstje.

Geen bezoek maar wel op de koffie geweest bij de buurvrouw. Ze volgt mijn blog, dus ze was goed op de hoogte, maar wij hebben altijd wel wat om over te kletsen. Ik heb een paar legpuzzels van haar geleend, ik ben benieuwd wat mijn hersenen daarvan gaan vinden. Training van visueel en ruimtelijk inzicht kan zeker geen kwaad.

Theezakje van de dag
Flauw hoor, weer een vraag over energie: Wanneer voel jij je het energiekst? Nou, ’s morgens vroeg als ik goed geslapen heb en lekker uitgerust ben. Verder commentaar overbodig.

Muziek van de dag
De laatste dagen luister ik naar Calefax Reed Quintet. De cd die ik beluister - met muziek van Arvo Pärt en William Byrd - vind ik niet op YouTube, daarom dit alternatief. 

Aan de slag
Het wordt tijd dat ik mijn vrijwilligerstaken weer serieus ga nemen. Voor m’n favoriete duurzaamheidskluppie 040energie artikelen en webpagina’s fatsoeneren, voor het koor een persbericht schrijven en het programmaboekje voor het eerstvolgende concert in elkaar zetten. Gelukkig heeft de voorzitter daar ruim op tijd al voldoende materiaal voor aangeleverd; ik moet het alleen wel even doen! Nu eerst de kat van Oudste gaan voeren en mijn wandeling maken, het is prachtig weer.