Geen covid
Dank voor de antwoorden op mijn multiplechoicevraag in m'n vorige blog, hier en op Facebook. Eigenlijk was het een poll, bedenk ik nu, maar ik kon even niet op dat woord komen.
Mijn conclusie: optie 1, een covidtest, dat kan sowieso geen kwaad. Die heb ik afgelopen vrijdag gedaan - de teststraat is op e-bikeafstand gelukkig - en zoals te verwachten was de uitslag negatief, nog dezelfde dag.
Optie 3, relaxen en het nog even aanzien, dat paste wel goed bij het weekend. Wel wat gewandeld, hooguit een halfuurtje.Ik kreeg echter ook dringende adviezen van een paar deelgenoten op deze site om voor optie 2 te gaan, bel de verpleegkundige.
Een kleine minderheid was voor 4, bel de huisarts. Tot mijn grote vreugde koos niemand voor 5, 'Get a life en stop met navelstaren'. Ik ben dus blijkbaar geen aansteller.
Ik heb meteen na het weekend het ziekenhuis gebeld en kan vandaag nog een belletje van de verpleegkundige verwachten. Ik heb een en ander alvast op een rijtje gezet, anders vergeet ik weer de helft. Mijn geheugen is echt waardeloos! Zo schiet het me nu ik dit zeg weer te binnen dat ik een kwartier geleden m'n scanner heb aangezet, maar daarna meteen weer vergeten ben om het te scannen documentje ook daadwerkelijk te scannen. Dat soort dingen gebeurt me zo ongeveer de hele dag.
Ik heb mijn probleem in drie onderdelen uiteengerafeld: benauwdheid, hoesten, lichte keelpijn, vermoeidheid, sneller uitgeput zijn na een wandeling, sinds een paar weken. Dat is 1. Nummer 2 is de schouder-bovenarmpijn links die al een maand min of meer aanwezig is, vooral als ik niet kan slapen en niet afgeleid word en dus ieder 'dingetje' dat zich voordoet ten volle kan ervaren. Ik kan niet meer lekker op mijn zij liggen. Qua kanker denk je dan aan een botuitzaaiing, maar het kan héél erg goed dat dat véél te vergezocht is. Maar ik herinner me dat ik bij de covidvaccinatie dacht: prima, zet 'maar links, dan heb ik nog een goede schouder over. Dus het is al zeker een maand aan de gang, maar niet constant. Nummer 3 is pijn en geknars in mijn knieën, dat kan komen van overbelasting een week geleden met dat overdreven sporten. Al vind ik dat wel erg lang duren, het lijkt me niet heel verontrustend.
Hoe langer ik erover nadenk, hoe minder ik me druk maak over 2 en 3. Helaas heeft de verpleegkundige nog niet teruggebeld. Misschien toch optie 5, get a life en stop met navelstaren? Ga ik ondertussen een stukje wandelen met dit mooie weer.
UPDATE. Ik werd net gebeld. Afgesproken het nog even aan te zien. Scan is amper 5 weken geleden. Als het écht slechter gaat bel ik opnieuw. Ondertussen overlegt ze of ik in juni eens een ander soort scan kan krijgen. Ook al wil ik - zoals ik er nu tegen aankijk - niet weer chemo, ik wil wel graag weten op basis waarvan ik die keuze maak.
7 reacties
Geen COVID, dat heb je al mooi af kunnen strepen. En spierpijn door overbelasting van het sporten is goed mogelijk. Ik heb na één te fanatiek, extra rondje in de week hardlopen bijna een maand last gehad van een zeurende pijn in mijn heup. En dat terwijl ik mezelf redelijk getraind mag noemen met al jarenlang 2-3 rondjes. Sterkte en hopelijk ben je snel weer van de klachten af! Liefs je M en ik zou die vijf dagen quarantaine mooi optellen bij je IJslandreis.
Hai Marian,
Ik durfde het niet eens aan om te multiple choicen voor jou, Blink niet echt uit in doortastendheid als het om zorgvragen gaat en jij verdient een beter advies!
Maar ik leef wel mee, ook al koop je ook daar weinig voor.
xx, Joke
Best verwarrend zo als ik dat lees. Hou jezelf in ieder geval goed in de gaten (doe je al). Je zeurt zeker niet. Al wat je noemt is echt wel iets. In de zin van onplezierig, lastig enz. Bij ons is zoiets gewoon altijd moeilijk te duiden en we willen niet zeuren.
Ik heb ook langer dan een maand last gehad van mijn linkerarm - ja ja, neem die maar dan heb ik mijn beschadigde rechterarm gespaard..- en voel hem nu na 7 weken nog af en toe als ik er op ga liggen.
Spierpijn kan, maar dat moet met paar dagen toch wel weg zijn. Wel kun je overbelast hebben en dat duurt vaak wel langer.
Na ja... afwachten. Pffff... leef met je mee en hoop dat het snel over/beter gaat.
Liefs xx Hebe
Mijn keuze: 7. Muziekje. ;-)
Werkelijk idioot dat contrabassisten soleren. Hoe verzin je het?! Maar behalve knap ook mooi! Geniet ervan.
Prachtig! Dank!
Ik kabbel dan wel mooi stabiel voort, maar ik herken veel van je klachten. Ik kan ook niet best op mijn zij liggen (boeit niet welke): altijd pijn in schouder, heup, of allebei. En als ik op mijn rug lig, heb ik eigenlijk zo'n knierolletje nodig, want gestrekte benen gaan me ook zeer doen na een tijdje.
Sinds begin februari (het geploeter door de sneeuw?) heb ik zere knieën en dat is nog steeds niet over. Ik ben daarmee naar de huisarts geweest (want botuitzaaiingen in beide knieën tegelijk ligt totaal niet voor de hand natuurlijk), artrose, meende zij, en zelf denk ik intussen dat ik steunzolen nodig heb.
Nou ja, en dan inderdaad vermoeidheid en sneller uitgeput. Ik denk na elk dagdeel Dierenopvang dat ik het niet vol ga houden, zo kapot moe ben ik er van en als die knieën stijf worden van mijn rust, kan ik amper meer lopen. Maar ik vind het zo geweldig dat ik er veel voor over heb.
Kortom: gesukkel en pijn. Ook ik testte (weer) gewoon negatief (kuchje, snotterig, onregelmatig fikse spierpijn) gelukkig. Ik denk dat het allemaal niks met de kanker te maken heeft. Ik hoop dat dat bij jou ook het geval blijkt te zijn! En dat het allemaal snel over gaat! Sterkte en een knuffel XXX
Lieve Frieda, je weet het mooi te relativeren en natuurlijk is het 'normaal' dat je vroeg of laat slijtage in de bewegende onderdelen krijgt. De kussentjestip heb ik meteen overgenomen voor mijn knarsende knie. Schouders lijken nu wat beter, maar het hoesten en de lamlendigheid blijven. Ik ben maar weer aan de goeie ouwe 3x2 per dag paracetamol gegaan.
Liefs, Marian