CT-gedoe en MRI-uitslag
De CT verliep niet helemaal soepel, maar uiteindelijk toch wel - er was een vinkje verkeerd gezet bij de aanvraag waardoor ik aangemeld was voor een CT van alleen de longen zonder contrast. Nou, ik heb al die preventieve pillen niet voor niks geslikt en mijn lever en omstreken zijn al een halfjaar niet in beeld geweest, dus die wil ik wel graag op het plaatje hebben. Je moet ook overal zelf op letten als patiënt! Na wat heen-en-weergebel kwam het goed.
Gisteravond moest ik toch weer even de spoed bellen omdat ik uren na de scan last kreeg van de welbekende jeuk en roodheid. Oké, de radioloog had wel gezegd dat de preventieve medicatie geen garantie was dat ik nergens last van zou krijgen en ook mijn verpleegkundige zei dat het bijna altijd goed gaat, maar toch: eigenlijk had ik er al min of meer op gerekend dat het niet goed zou gaan. Zolang ik er niet de al even welbekende koorts bij krijg blijf ik mooi thuis.
Het leek me wel een goed idee om wat dexamethason te pakken omdat ik al een paar keer heb ervaren dat prednison en dexamethason prima werken tegen jeuk. Zegt de spoedarts dat daar 'geen wetenschappelijk bewijs' voor is, maar als ik dat nou graag wil mag ik wel 2 mg dexa pakken en een antihistaminepilletje. Nou, dan is het maar niet wetenschappelijk bewezen, mijn ervaring is anders. Bij chemo wordt dexa gegeven, niet alleen tegen misselijkheid maar ook tegen huidreacties. En bij de vorige scan heb ik toch maar mooi één jeukvrije week gehad dankzij prednison; langer kon niet vanwege de immunotherapie. Volgens mij weet de wetenschap dat best maar had deze arts even een onhelder momentje of zo.
Inmiddels is het een dag later en zit ik van mijn knieën en ellebogen tot mijn oren onder de jeuk en rode vlekken, tot in mijn nek en de behaarde hoofdhuid toe. Slecht geslapen, maar dexa moet je ook niet nemen voor je naar bed gaat! Was ik even vergeten. Gelukkig is de huidreactie lang niet zo erg als vorige keer, maar ik heb nu wel besloten dat het mooi geweest is: voor mij geen jodiumhoudend contrastmiddel meer. Straks naar de apotheek, ik krijg weer voor een week prednison.
De MRI-uitslag kreeg ik telefonisch. Maar goed ook, want in deze toestand voel ik er niet veel voor om naar een ziekenhuis te gaan. Ik voel me alsof ik koorts heb, maar twee verschillende thermometers geven hetzelfde aan, nog niet eens een beetje verhoging. De MRI was helemaal goed, geen nieuwe plekjes en het littekenfriemeltje van de bestraling was nóg kleiner geworden. Deel 1 van de apk is binnen, volgende week deel 2.
Iets gezelliger nieuws: ik kreeg vanmorgen bezoek van de voormalige autismebegeleidster van Zoon. Ze was zes jaar lang zijn begeleidster, vanaf de basisschool, en hij heeft veel van haar geleerd. Ik had ook een fijn contact met haar en wilde haar graag nog eens zien. Zoon kwam natuurlijk ook even langs. Hij is bijna 24 en dus niet meer het kleine jongetje dat ze gekend heeft. Het was erg leuk!
7 reacties
Wat een gedoe weer, Marian. Maar ik ben blij met je goede uitslag. En ja, ik hoop (?!) dat nr 2 ook goed zal zijn.
Liefs, Hanneke
Het is toch altijd maar goed dat je er zelf bij bent. Artsen zijn best knap soms, maar ook oliedom af en toe.
Geweldig hoe jij kunt vertellen. Al één goede uitslag en prednison voor je andere uitslag. Op naar volgende week. Denk aan je xx
Op naar een goed resultaat van deel 2 van de APK!
En wat leuk dat die begeleidster langskwam! Keek ze niet enorm op? Ik deed dat wel van je boomlange, volwassen zoon ;-)
Liefs, XXX
Mooi Marian dat je erbij en erbij was! Op één of andere manier is me dat ook vanaf het begin ingegeven; en ja, dat is maar goed ook. Ook zes vellen vol titels nemen niet weg dat je ook maar gewoon een gewoon mens bent.
1e keuring goed, dan kan toch de 2e niet achterblijven.
Lieve groetjes Hebe xx
Een bemoedigende uitslag, in ieder geval lijkt al het gedoe niet voor niets. Fijn weekend, zonder jeuk graag, en sterkte voor de volgende apk.
xx, Joke
Fijn dat je blij kunt zijn met de uitslag!
Lees al je blogs en ben echt getroffen door je talent om te vertellen hoe het allemaal gaat in Zorgland. Met humor laat je zien dat je daar bij de les moet blijven. Het zou mooi zijn om je blogs uit te geven als voorlichting voor nieuwe patiënten. Sterkte maar weer.
Liefs 🌹