Blegh

Ik heb geen zin. Ik moet m'n thuisoefeningen doen en elke dag een halfuurtje wandelen, maar ik smokkel er nogal eens mee. Tenslotte is er niemand in huis die zegt: en nu aan de slag! Het heeft voordelen om alleen te wonen, maar ook nadelen.

In de categorie random nieuws. Wat bezielt mij om dit soort rare keuzes te maken, vraag ik me af.
1. Besluit ik een paar weken geleden om eindelijk weer eens een boek te gaan (her)lezen: 'Wild' van Cheryl Strayed, een geweldig verhaal over een lange zware solovoettocht, de Pacific Crest Trail. Was ik alleen even vergeten dat de eerste veertig bladzijden een lange uitputtende beschrijving zijn van hoe de moeder van de hoofdpersoon aan longkanker ligt dood te gaan. Goh, dat is nou net niet wat ik nodig heb. Gelukkig is dat geen terugkerend thema, de rest is goed te doen. 
2. Na een hele tijd waarin ik nog te lam was om een nieuwe Netflixserie uit te zoeken na The Queen's Gambit bedenk ik dat ik Breaking Bad wel opnieuw kan bekijken, mijn allereerste Netflixserie ooit. En ja hoor, totaal vergeten dat de longkanker van Walter White hierin nogal prominent aanwezig is. Hij hoest zijn longen uit zijn lijf en geeft bloed op. Dat heb ik dan weer niet. Wat ik dan weer wel heb en hij niet: een goede zorgverzekering. Laten we als kankerpatiënten vooral heel blij zijn dat we in Nederland wonen!

In de categorie ziekenhuisblunders. Ik heb geen prikformulieren gekregen voor volgende week, foutje. Dus ik bel even en heb ze een paar dagen later in de bus. (Voor patiënten gaat er nog altijd niks digitaal in het MMC behalve dat er een online dossier ter inzage is.) Staat er alleen leukocyten en trombocyten op! Foutje? Het lijkt me een erg magere selectie, ik zie al bijna een jaar telkens een lange riedel op die formulieren staan. Ik had de laatste keer een lichte nierinsufficiëntie en een Hb dat aan de krappe kant was, dus dat lijken me typisch dingen die je meeneemt als er dan toch geprikt wordt.
Dus ik weer bellen met de vraag of dat wel helemaal klopt. Krijg ik het suffe antwoord 'als de arts dat zo heeft voorgeschreven zal het wel goed zijn'. Ten eerste doet de arts daar niks mee, dat is allemaal uitbesteed aan de verpleegkundigen, en ten tweede moeten ze echt niet suggereren dat er nooit fouten worden gemaakt. ZUCHT. Even later word ik teruggebeld: verscheur die formulieren, u krijgt nieuwe. Er kon nog geen sorry af.

In de categorie hoe gaat het nu: slapjes. Het lijkt wel of ik veel trager herstel dan toen ik nog die combichemokuur had en daar had ik absoluut niet op gerekend. Ik lig hele dagen op de bank; ik kom er alleen af om boodschappen te doen of naar het ziekenhuis te gaan. Ik loop af en toe naar Oudste en reken die tien minuten als 'wandeling'. Die zou eigenlijk een halfuurtje moeten zijn. Het is echt wel mooi bij de vijver waar ik mijn min of meer vaste rondje loop, maar ik kan die rotvijver af en toe niet meer zien en het is al dagenlang zo kkkkkoud buiten. Dit zijn de momenten dat het best nadelig is om alleen te wonen: er is niemand die je bemoedigend toespreekt of zegt: zullen we dan samen gaan wandelen. Hoewel Jongste op verzoek best bereid is om mee te gaan en ook vriendin P neemt geregeld het initiatief. 

Vandaag nog op het programma: een minikerstboompje kopen en oefeningen doen. Hoewel de oefeningen ook morgen zouden kunnen, dan kan ik de twee keer nog wel halen voor ik weer bij de fysio ga oefenen. Van uitstel komt nog weleens afstel, maar dat boompje moet echt vandaag want dat is een verrassing voor Jongste die straks thuiskomt na een weekje in haar studiestad.

En zo zeur ik maar door. Het is allemaal een beetje blegh op het moment. O ja: vorige week sinterklaas gevierd met de kinderen, het was superleuk. Toch nog een positieve afsluiting :)

9 reacties

Zie je wel je leert het al🙃😉.

Die oefeningen waarom heb je ze gekregen? Je  zou wanneer ze een doel hebben er profijt van moeten hebben. Ik smokkel ook wel eens maar kom mezelf dan weer dubbel tegen. Dus doe ik ze braaf elke ochtend.

Fijn dat sinterklaas super geslaagd was. Ook bij ons.

Heb je je boompje al gescoord?

Fijn weekend, liefs Alice ❤😘

Laatst bewerkt: 11/12/2020 - 14:53
11 december 2020 om 17.01

Ik heb zeker baat bij die oefeningen. Ik doe ze om spieren weer op te bouwen en het lijkt echt wel te werken!

 

Laatst bewerkt: 11/12/2020 - 17:01

Nou Marian, je bent me toch al een stap voor als je al een boompje in huis hebt gehaald! Mijn hobby niet bepaald. En het enthousiasme dat ik dan eventueel heb, gaat allemaal op aan het boompje van mijn moeder. Ze is op haar 95ste nog heel zelfstandig maar een boom(pje) op de rollator is niet handig en haar vingers kunnen niet meer omgaan met die balletjes en haakjes. Dus daar ben ik voor. Klinkt heel gezellig maar de boom mag niet te groot zijn, niet te klein zijn, vooral niet scheef, mooi symmetrsich gevormd, licht uitstaande takken hebben, niet te duur, wel oudjaar overleven zonder vallende naalden, perfecte piek-top ...... pff, ik begin al moe te worden als december in zicht komt, en dan hebben we het nog maar niet over de lampjes, de ballen, op welk tafeltje en in welke pot ie moet staan, of toch beter daar, of toch wat hoger, of misschien een andere onderzetter eronder. Haha. We zullen zien of thuis ook nog een boom komt, of dat ik - zoals gewoonlijk - pas op het allerlaatste moment nog wat in de stemming kom. Als de Top-2000 begint misschien! Met "Rollercoaster" op nr. 1, wel een heel toepasselijke titel voor iedereen hier. 

Zo, da's weer een flinke lap tekst onzin. Over zin (of beter, dat jij geen zin hebt), geef je over wellicht? Het klinkt als de bekende strijd - je vindt dat je  een half uur moet wandelen, je moet oefeningen doen, je moet  zinnig bezig zijn ... Misschien moet je jezelf 1 of 2 weken voornemen niets te doen waar je geen zin in hebt. Best een kans dat er dan dingen zijn die je toch gaat missen en je er dan weer wat lol in krijgt. Psychologie van de koude grond, zat je vast op te wachten!

xx, Joke

Laatst bewerkt: 11/12/2020 - 17:32
11 december 2020 om 20.58

Die moeder van jou, alleen het beste boompje is goed genoeg 😊 Ooit zul je weemoedig terugdenken aan al die keren 'project kerstboom'.

Ik ben sowieso al lui van nature en moet in het algemeen al bijzonder weinig van mezelf. Dat minimum wil ik er toch wel in houden! Zinnig bezig zijn telt daarin niet eens mee. Ik voer echt geen klap uit de hele dag. 

Liefs, Marian 

Laatst bewerkt: 11/12/2020 - 20:58

Inderdaad moet je niks, maar je weet dat het beter voor je is en ik weet wat het is als je niet kunt, maar proberen kun je wel. En het was koud en nu nat en koud. Ik heb heel de middag liggen slapen op de bank, vierde bestraling kost veel energie. En ik mag niks zeggen want ik doe de afgelopen 2 weken al helemaal niks en als ik me dan een dagje beter voel doe ik weer teveel en kan ik de volgende dag weer een stuk minder. Maakt allemaal niet uit  maandag mijn laatste bestraling en hopen dat het daarna allemaal weer beter gaat. Je zit dus ik het verkeerde ziekenhuis, bij ons zeggen ze wel sorry en onze fout. Veel plezier met je boompje, je weet dat ik een kunstboom heb, lekker makkelijk. Liefs

Laatst bewerkt: 11/12/2020 - 18:11
11 december 2020 om 20.44

Ik heb m'n oefeningen gedaan én een boompje gekocht 😊 Nu doe ik niks meer. Doe jij ook rustig aan he. Goed uitrusten voor maandag!

Liefs, Marian 

Laatst bewerkt: 11/12/2020 - 20:44

Heel herkenbaar dat de vermoeidheid als een zware deken over je heen kan zakken (of daar een tijd blijft liggen) en ik weet nog dat het mij ook zo tegenviel dat ik na de onderhoudschemo zo lamlendig was. Terwijl ik voorafgaand me nog verbeeldde dat ik tussen de onderhoudskuren door kon gaan werken. 

Toch is het wel opgeknapt en waren daarna de bijwerkingen veel milder dan bij de dubbele chemokuren. Hang in there! En met of zonder behandelingen, vermoeidheid hoort volgens mij toch wel heel erg bij kanker...:-(

Mijn dagelijkse loop naar de Jumbo (toen nog in Meppel wonend met alleen mijn zonen) was ook mijn enige dagelijkse wandeling toen. Ik heb in die tijd een boodschappentrolley gekocht, heel acuut ("ik wil die, maar je moet hem wel even in elkaar zetten, zodat ik 'm meteen kan gebruiken") Goedkoop ding, 'I love shopping' stond er op de flap, ik love shopping helemaal niet. Ik dwaal af.

Het is helemaal prima en beter dan niks. Die vijver blijft er wel. De oefeningen sla je misschien wel eens over, maar als je zo goed merkt dat het helpt, ga je ze wel weer doen. 

En zeuren mag (is het eigenlijk zeuren als je vertelt hoe het er voor staat?). En je hebt mooi wel een fijne pakjesavond gehad en je hebt een kerstboompje in huis! Veel liefs, en sterkte! XXX

Laatst bewerkt: 12/12/2020 - 15:46

Hey Marian,

Nog nooit heb ik één keer gedacht dat je zeurt.... 🌹 zeg ik als lezer. Wanneer ik de schrijver zou zijn, mogelijk zou ik het denken.... Voor jou en kinderen licht met Licht en mooie ontmoetingen deze weken.

Lieve groet! 

Laatst bewerkt: 12/12/2020 - 17:18