Ik ben bang …...

Als dingen niet lopen zoals ze moeten lopen ben ik tegenwoordig snel uit het lood geslagen.
Na alle opbeurende woorden, goede moed en mijn eigen positiviteit, die als bezwerende mantra's om mij heen dreven slaat de paniek nu toch toe. Mijn tweede chemo verliep boven verwachting goed, nauwelijks misselijk geweest. Wel veel geslapen. Na een paar dagen ging ik 's nachts naar de wc en voelde een pijntje in mijn kuit. Dat was het. Nog een paar dagen later ging ik op een ochtend onder de douche onderuit, flauwgevallen. Daarna kon ik eigenlijk nauwelijks meer op mijn been (kuit) staan. Dus uiteindelijk vanmorgen naar de huisarts, die een trombosebeen vermoedt. Vanmiddag wordt er een echo gemaakt. Als het trombose is, is dat volgens mij geen goed nieuws …..Ik heb uiteraard al weer van alles zitten lezen op internet over de relatie tussen kanker en trombose en daar word ik niet vrolijk van, eigenlijk word ik daar heel bang van. Ik hoop maar dat het iets anders is, een scheurtje of een aderontsteking of zo, maar geen trombose.