Slijtplekken

SLIJTPLEKKEN

Een man in een rolstoel nipt aan zijn drankje.
Langs zijn mondhoek loopt wat kwijl.
Zijn vrouw dept het droog met een linnen servet.
Vluchtig kijkt ze om zich heen, alvorens de natte plek rond zijn kruis droog te deppen.
Ik doe net of ik verwikkeld ben in andere zaken. Zaken van meer belang…dan de liefde van een vrouw voor haar invalide man. Alsof ik in de spiegel kijk van mijn eigen verleden.
Dag en nacht stond en staat mijn vrouw nog steeds voor mij klaar.
Haar onvoorwaardelijke liefde is Godzijdank niet aan slijtage onderhevig. Als een Perpetuum mobile raast het nog altijd voort.