PRIL GELUK

Ik werd wakker op de revalidatie afdeling van het verpleegtehuis Naarderheem.
Mijn keel voelde aan als schuurpapier.
‘M-mag ik wat appelensap?’
De liefde van mijn leven en mijn moeder konden hun geluk niet op.
Mijn stembanden waren nog intact.
Al lag mijn Urogentitale stelsel aan gort.
Plaste ik mijn bed onder als een baby.
Hing ik ook in de draagdoek van de tillift als een pasgeborene.
Mijn lijf spartelde van pret.
Na zeven maanden weer uit bed.
De voltallige verpleging van het Naarderheem, tranen in de ogen.
Nooit zal ik het vergeten.
Ik ben gelukkiger dan ik ooit ben geweest.