50. Blog 50 en de liefde van een familie

Blog 50! Mooi getal, onherroepelijk verbonden met mijn 50ste verjaardag. Op die dag maakte ik de reis van mijn leven, een verrassingsreis langs allerlei plaatsen en mensen die een rol speelden in mijn leven. Het was fantastisch. Het kwam zelfs in de krant. Een spoor van puur geluk…..Mocht je nieuwsgierig zijn: 

Maarten van Rossem en Janne Schra reizen door geschiedenis van 50-jarige Anita uit Zwolle: ‘Sprakeloos!’ | Zwolle | destentor.nl

Een half jaar later lag ik in het ziekenhuis. Tussen kankerdiagnose en eerste spannende levensreddende operatie hebben we nog zo veel mogelijk gepraat. Ook over die reis van mijn leven.  Kwam blijkbaar precies op tijd.

Feest vieren doe je met familie en vrienden. Ziek zijn net zo goed. We leunen op elkaar. En daar ben ik dankbaar voor.

Uit eten met gezin en aanhang stond op de wensenlijst. Het luchtbedkussen leek dit mogelijk te gaan maken, maar helaas, pijn en energie stonden me gisteren in de weg om met vertrouwen het huis uit te gaan. Heb ik sowieso al lang niet meer gedaan, dat uit huis gaan, en daar heb ik me bij neergelegd. Mijn nest en mijn huis, meer hoef ik niet. Meer kan ik ook niet. Daarom thuis genoten van sushi. Doel van uit eten is voor mij: samen genieten van lekker eten. En dat kan thuis ook prima. Misschien nog wel beter.

Zo fijn dat mijn zitmogelijkheden door het luchtkussen zijn vergroot. Ik kan nu kiezen tussen twee stoelen, een bank en een bed. “Mijn rode stoel” in de erker is weer back in the race. Het bed wint het grootste gedeelte van de tijd, maar o wat fijn dat ik weer beter kan zitten! En, zo heb ik van Bob Sikkens (bouwkundige van diverse klusprogramma’s) geleerd, kan ik genieten van verschillende kijklijnen. De hoeveelheid kijklijnen maken van een huis een prettig huis. En is er hier veel te kijken. Mijn eigen nest is goed gevuld. Het hele huis is goedgevuld. In elke kijklijn duikelen ze op: 

Schilderijen. Meestal van vogels. Met open tuindeuren en werkende gehoorapparaten heb ik een prima achtergrondgeluid bij de schilderijen. Ik zie vogels in alle vormen en maten, met een eekhoorntje voor de afwisseling, zeer vakkundig op het doek vastgelegd. Ik tel er wel 15. Ze zijn met liefde gemaakt door mijn nichtje. Mijn nichtje kan alles, ze is een kunstenaar. Ook nog lief en slim. Dochter van mijn zus. Mijn zus. Daar raak ik een teer punt.

Mijn zus heeft een zieke zus en een kwetsbare moeder. En geen vader meer. Gelukkig wel een dijk van echtgenoot. Mijn zus. Bij wie ik zo graag op de bank zat te kletsen, en bij wie ik genoot van haar rondleidingen in het huis en vooral de tuin, waarbij ik gewezen werd hoe zij hun huis (dat eerst van mijn ouders was) steeds meer eigen maakten. Mijn zus. Die ik zoveel dank verschuldigd ben omdat het lot heeft beslist dat mijn moeder bij haar om de hoek woont. Ik weet dat ze elkaar hebben. En elkaar steunen. Nu de trein Stadshagen – Emmen, mijn lievelingsrit, me niet meer bij ze kan brengen, komen ze vaker bij mij. Zo vaak mogelijk. Het fijne aan familie is dat je je hele leven met ze deelt. En niemand kent jou langer dan jouw familie. 

In familie zien we ook ons grote gemis weerspiegeld. Als de broer van mijn vader bij me is, zie ik ook een klein beetje mijn vader. Er is niemand die genetisch zo verwant is met mijn vader als hij. Want dat heb je met familie. Familie is een groot genetisch doorgeefspel. Wil de goden niet verzoeken, maar het toch manifesteren; mijn familie is een groot doorgeefspel van goede genen. Goed luisteren, geitenbreier daar boven! Alleen goede genen doorgeven. Bedankt.

Nog vragen?

  1. Herkende Maarten van Rossem je nog toen hij bij jouw thuis kwam voor het onovertroffen pensioenfeest?
    Nee, hij had geen actieve herinneringen aan onze theevisite in Utrecht.
  2. Waarom zoek je zoveel publiciteit? Krijg je niet genoeg aandacht in het dagelijks leven?
    Dat de krant me belde na mijn 50ste verjaardag was een onderdeel van het totaalpakket dat Edo had opgezet. Dat nu.nl me ging interviewen was ook een soort verrassing, en ik wilde dit inzetten om de uitgever waarmee ik “in gesprek” was over de streep te trekken. Mislukt. 
    Ik krijg genoeg aandacht in het dagelijks leven, zoals eerder vermeld: ik ben ziek onder maximale omstandigheden.
  3. Zijn de schilderijen van jouw nichtje ook te koop?
    Ze schildert nog niet veel in opdracht, maar wie weet. De schilderijen van Sieko Koolen wel (ontwerper voorkant boek).
  4. Wie is Janne Schra? 
    Alles wat Janne Schra maakt, schrijft, maar vooral zingt is fantastisch. Ik ben zeer groot fan. In oktober 2025 komt haar nieuwe cd uit. Ze gunde me een duik in deze liedjes. Sterker nog, ze stuurde haar hele album en haalde voor mij letterlijk de toekomst naar voren. “For your ears only” schreef ze erbij. Ik ben bevoorrecht.
  5. Zo, dat is bijzonder. Al met al ben jij een bevoorrecht mens. Klopt dat?
    Dat zei ik net toch? Maar inderdaad: ik ben een bevoorrecht mens. Want ook al is mijn leven wat kort, het zit wel propvol geluk dat leven van mij. 

                                              

 

 

 

 

 

 

 

1 reactie