Terug naar Af

Je kent ze wel van die vreselijke behendigheids spelletjes die wanneer je van de evenwichtbalk afvalt je weer van voren af aan moet beginnen…START opnieuw…dit ging ook zo op de hindernisbaan tijdens mijn Militaire Dienst.
Inderdaad ik behoor tot de generatie die de dienstplicht nog heeft meegemaakt…lichting 74-1 en dan 16 maanden je vaderland dienen…ik deed dat bij de Aan en Afvoer Troepen in de Kromhout Kazerne in Tilburg…sporten was onderdeel van het hele gebeuren en de te winnen prijs was het MOV insigne…de evenwichtbalk was ook zo’n onderdeel wat op het programma stond…verloor je het evenwicht dan moest je weer opnieuw beginnen…Mijn sport instructeur was een sergeant-majoor met dezelfde achternaam als ik “de Boorder” en dat hield niet in dat ik een streepje voor had op de rest sterker nog ik herinner mij een Coopertest (in 12:00 minuten een zo groot mogelijke afstand afleggen) die ik terwijl wij op appel stonden om met weekend verlof (jaar van het benzine tekort en de autoloze zondag) te gaan het opnieuw moesten gaan doen omdat de majoor vond dat ik niet tot het uiterste was gegaan…ik kwam toen als 3e binnen om daarna als een speer om te kleden en de trein te pakken voor het weekend verlof. Na mijn opleiding kwam ik bij de Parate Hap in Legerplaats ’t Harde

Terug naar af…ga niet langs start…u ontvangt geen…Monopoly
Zo voelt het een beetje…opnieuw aan de chemotherapie…alles al een keer eerder gegeven maar toch opnieuw naar af…en alles weer van voren af aan…vandaag belde Silvia mij van Q2 uit het AMC en zei “sorry dat wij u opnieuw moeten inroosteren voor de chemotherapie”…overigens moet ik de uitslag van de CT nog krijgen maar de voorbereidingen worden al getroffen…18 juli een gesprek met de verpleegkundige en dan 24 juli 13:30 uur opnieuw aan de chemotherapie…
en eerlijk gezegd “ik zie er best wel tegenop”

Ik vergelijk mijn strijd tegen de Kanker vaak met het lopen van een marathon maar ik krijg het gevoel dat de finishlijn stiekem is verlegd en dat de afstand langer is geworden en dat ik uiteindelijk inhoud tekort kom...Na mijn eerdere chemotherapie ervaringen kijk ik er niet lichtzinnig tegenaan…ik weet wat het met je doet…en het boezemt mij best wel angst in…maar de alternatieven zijn schaars…dus...Ik ben nog nooit ergens uitgestapt of heb ik opgegeven…dit zit niet in mijn aard 😀 
Hopelijk kom ik er deze keer zonder al te veel schade uit vandaan en met een goede uitgang positie

Het doet ook wat met je diabetes en ik zal meer moeten gaan spuiten…ik wordt hierin gesteund door de bloedsuiker dienst van het AMC die mij met alle raad bijstaan…ik ben gestopt met het spuiten in mijn buik…waarom…omdat ik pijn in mijn buik heb en niet weet waar dit vandaan komt…kanker…biopt…suiker…nu maar in de bovenarm…tegen de pijn had ik morfinepleisters gekregen…maar daar krijg je obstipatie van en moet je zakjes slikken ter voorkoming…wat een logica…als Alvleesklierkanker patient heb je al een probleem met je stoelgang en dan krijg je dit erbij…na een week voelde ik mij eerder beroerder dan beter…en je raad het al ik ben er mee gestopt…ik had het gevoel dat ik tot aan mijn oren vol zat…terwijl ik best wel een goede stoelgang heb…dit begrijp ik dus niet…medicijn en tegen medicijn…zijn wij wel ooit op de maan geland

Vanochtend na het telefoontje van Q2 moest ik mij even afreageren in de sportschool…ik moest even leeg…even alles geven…wat nou kanker…5 km in 28:08…ooit straks tijdens de chemo zal ik mijn weg naar de sportschool moeten blijven vinden…hoewel het een zeer aangepast schema zal zijn toch heen blijven gaan…conditie…spierkracht…terug naar af…zal ik het oude niveau ooit nog halen…ik ben bang van niet…ik ben niet depressief hoor...ik probeer positief te blijven…maar de vooruitzichten stemmen nu eenmaal niet tot vrolijkheid…Terug naar Af

Goeds en Groet, Gerrit