Back in time
Even terug in de tijd, een jaartje of 30, wij schrijven 1985 en om precies te zijn 5 september 1985
Het is de dag waarop onder de vlag van Le Champion de eerste Warming Up Loop in Assendelft plaats vindt.
Ik ben zoals dat heet een redelijk begenadigd hardloper geweest geen topper maar wel een goede middenmoter, wij liepen in die tijd wekelijks voor het Le Champion Trimloopboekje en de kilometers van elke loop werden geregistreerd en voorzien van een stempel als bewijs dat je er ook daadwerkelijk aan deelgenomen had…het waren mooie tijden en de weekenden stonden altijd in het teken van een wedstrijdloop waar wij met elkaar naar toe gingen.
Ik was zoals dat in die tijd heette een wilde loper en dat betekende dat ik niet was aangesloten bij een atletiek vereniging…
Ik ben niet zo’n verenigings mens en doe de dingen liever op mijn eigen wijze en volgens het trimloopboekje uit 1985 liep ik tijdens de 4e WUP loop mijn beste tijd de 7.6 kilometer in een tijd van 27:31 minuten maar ik was toen nog 31 jaar.
Gisteren heb ik voor het eerst weer eens meegedaan aan de WUP loop zoals hij in de volksmond heet en het was na mijn operatie weer een doel wat ik wilde gaan doen. Na de AMC loop ben ik door blijven trainen omdat ik toch wel door heb dat bewegen wel heel erg belangrijk is. Ik kan het niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het was zeker na de chemotherapie die toch wel behoorlijk huishoud in de doorbloeding van je benen. BEWEGEN is een must
Ik ben iemand die zijn grens opzoekt van wat lichamelijk mogelijk is en geloof mij het menselijk lichaam en de geest is tot heel veel in staat…beetje bij beetje werkte ik aan mijn conditie bij Big Gym op de d.s. M.L. Kingweg in Zaandam en 5 kilometer werd uitgebouwd naar 8 kilometer op de lopende band. Ondertussen werd er aan de snelheid gewerkt d.m.v. van coopertests 12 min en dan zo hard mogelijk rennen op de lopende band. Na de AMC loop had ik voor WUP lopen ingeschreven en gisteren de 17e augustus was dus de eerste loop. Ik werd weer gepased door mijn dochter die mij een beetje in de gaten probeert te houden.
Wij hadden al ingeschreven en zaten heerlijk in het zonnetje te genieten en te kijken naar de lopers die komen om hun startnummer op te halen. Terwijl wij daar zaten was er een filmploeg aanwezig die een reportage maakten voor Le Champion over de WUP lopen en zij kwamen op ons af “mogen wij jullie iets vragen” “Natuurlijk mag dat” “waarom de WUP lopen” was zijn korte vraag en de bedoeling was een kort en bondig antwoord…”helaas een kort antwoord met mijn geschiedenis is niet mogelijk” was mijn antwoord…Ik wilde aan de hand van de WUP lopen kijken hoe ik er lichamelijk en geestelijk voor stond…geboeid luisterde men naar mijn verhaal en geschiedenis.
Wij stonden bewust achteraan want wij wilden rustig aan doen en rustig vertrekken maar zodra het startschot viel kwam…mijn strijdlust boven…mijn prestatie drang…mijn wil om tot het uiterste te gaan en gelukkig liepen er heel veel mensen in de weg en voor de voeten :-) Pap je gaat te hard zei mijn dochter Elles tegen mij…maar het ging lekker en ik voelde mij sterk.
De laatste kilometer werd wat moeilijker maar uiteindelijk kwam de finish in zicht en mocht ik een tijd van 40:29 op de klokken noteren…hier ben ik uitermate tevreden over. Elke woensdag is er een WUP loop er zijn er nog 3 te gaan en wie weet kan ik binnen de 40:00 minuten finishen en ik hoop op 27 augustus mee te doen met de Loop voor Hoop
min puntje: Sinds ik meer ben gaan trainen is mijn spijsvertering een keer zo snel gaan werken maar met mijn vocht in mijn buik gaat super…ook het zweten wat weer langzaam op gang moest komen want er zijn wel 32 Lymfe verwijderd tijdens de operatie gaat weer super daardoor blijft ook het vocht in orde en qua gewicht gaat het ook prima…Bloedwaarden zijn nog altijd super en stabiel.
Met de Creon's gaat het nog steeds super. Kortom nog altijd een heel tevreden mens
In september weer naar mijn chirurg prof. dr. Busch voor een controlebezoek…
Helaas hebben wij mijn Old English Sheepdog Lisa moeten laten gaan op 22 juli 2016…zij die zoveel voor mij heeft betekend tijdens mijn ziek zijn is nu zelf slachtoffer geworden van de vreselijke ziekte die ons allen in zijn greep houdt…Lymfeklier Kanker met een uitzaaiing naar het bot. En ik moet zeggen dat stress heel erg slecht is voor ONS mensen met Kanker. Dat heb ik de afgelopen maanden heel erg goed gemerkt. Helaas was er voor haar geen redding mogelijk zoals bij mij wel het geval was
Mijn volgende doel is in oktober de 31ste: ik hoop dan 63 jaar te worden…wie had dat durven hopen.
Goeds en Groet, Gerrit
Het is de dag waarop onder de vlag van Le Champion de eerste Warming Up Loop in Assendelft plaats vindt.
Ik ben zoals dat heet een redelijk begenadigd hardloper geweest geen topper maar wel een goede middenmoter, wij liepen in die tijd wekelijks voor het Le Champion Trimloopboekje en de kilometers van elke loop werden geregistreerd en voorzien van een stempel als bewijs dat je er ook daadwerkelijk aan deelgenomen had…het waren mooie tijden en de weekenden stonden altijd in het teken van een wedstrijdloop waar wij met elkaar naar toe gingen.
Ik was zoals dat in die tijd heette een wilde loper en dat betekende dat ik niet was aangesloten bij een atletiek vereniging…
Ik ben niet zo’n verenigings mens en doe de dingen liever op mijn eigen wijze en volgens het trimloopboekje uit 1985 liep ik tijdens de 4e WUP loop mijn beste tijd de 7.6 kilometer in een tijd van 27:31 minuten maar ik was toen nog 31 jaar.
Gisteren heb ik voor het eerst weer eens meegedaan aan de WUP loop zoals hij in de volksmond heet en het was na mijn operatie weer een doel wat ik wilde gaan doen. Na de AMC loop ben ik door blijven trainen omdat ik toch wel door heb dat bewegen wel heel erg belangrijk is. Ik kan het niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het was zeker na de chemotherapie die toch wel behoorlijk huishoud in de doorbloeding van je benen. BEWEGEN is een must
Ik ben iemand die zijn grens opzoekt van wat lichamelijk mogelijk is en geloof mij het menselijk lichaam en de geest is tot heel veel in staat…beetje bij beetje werkte ik aan mijn conditie bij Big Gym op de d.s. M.L. Kingweg in Zaandam en 5 kilometer werd uitgebouwd naar 8 kilometer op de lopende band. Ondertussen werd er aan de snelheid gewerkt d.m.v. van coopertests 12 min en dan zo hard mogelijk rennen op de lopende band. Na de AMC loop had ik voor WUP lopen ingeschreven en gisteren de 17e augustus was dus de eerste loop. Ik werd weer gepased door mijn dochter die mij een beetje in de gaten probeert te houden.
Wij hadden al ingeschreven en zaten heerlijk in het zonnetje te genieten en te kijken naar de lopers die komen om hun startnummer op te halen. Terwijl wij daar zaten was er een filmploeg aanwezig die een reportage maakten voor Le Champion over de WUP lopen en zij kwamen op ons af “mogen wij jullie iets vragen” “Natuurlijk mag dat” “waarom de WUP lopen” was zijn korte vraag en de bedoeling was een kort en bondig antwoord…”helaas een kort antwoord met mijn geschiedenis is niet mogelijk” was mijn antwoord…Ik wilde aan de hand van de WUP lopen kijken hoe ik er lichamelijk en geestelijk voor stond…geboeid luisterde men naar mijn verhaal en geschiedenis.
Wij stonden bewust achteraan want wij wilden rustig aan doen en rustig vertrekken maar zodra het startschot viel kwam…mijn strijdlust boven…mijn prestatie drang…mijn wil om tot het uiterste te gaan en gelukkig liepen er heel veel mensen in de weg en voor de voeten :-) Pap je gaat te hard zei mijn dochter Elles tegen mij…maar het ging lekker en ik voelde mij sterk.
De laatste kilometer werd wat moeilijker maar uiteindelijk kwam de finish in zicht en mocht ik een tijd van 40:29 op de klokken noteren…hier ben ik uitermate tevreden over. Elke woensdag is er een WUP loop er zijn er nog 3 te gaan en wie weet kan ik binnen de 40:00 minuten finishen en ik hoop op 27 augustus mee te doen met de Loop voor Hoop
min puntje: Sinds ik meer ben gaan trainen is mijn spijsvertering een keer zo snel gaan werken maar met mijn vocht in mijn buik gaat super…ook het zweten wat weer langzaam op gang moest komen want er zijn wel 32 Lymfe verwijderd tijdens de operatie gaat weer super daardoor blijft ook het vocht in orde en qua gewicht gaat het ook prima…Bloedwaarden zijn nog altijd super en stabiel.
Met de Creon's gaat het nog steeds super. Kortom nog altijd een heel tevreden mens
In september weer naar mijn chirurg prof. dr. Busch voor een controlebezoek…
Helaas hebben wij mijn Old English Sheepdog Lisa moeten laten gaan op 22 juli 2016…zij die zoveel voor mij heeft betekend tijdens mijn ziek zijn is nu zelf slachtoffer geworden van de vreselijke ziekte die ons allen in zijn greep houdt…Lymfeklier Kanker met een uitzaaiing naar het bot. En ik moet zeggen dat stress heel erg slecht is voor ONS mensen met Kanker. Dat heb ik de afgelopen maanden heel erg goed gemerkt. Helaas was er voor haar geen redding mogelijk zoals bij mij wel het geval was
Mijn volgende doel is in oktober de 31ste: ik hoop dan 63 jaar te worden…wie had dat durven hopen.
Goeds en Groet, Gerrit
1 reactie