Semi-goed-nieuws!

Wandelplek

“Ik heb semi-goed nieuws” zegt de oncoloog door de telefoon. Ik zou naar de polikliniek zijn gegaan, voelde me erg benauwd en bedacht dat ik thuis wilde blijven, zeker met de toenemende besmettingen. Mijn vaste dokter is met een soort van sabbatical, en dokter Reijm neemt het over. Ze klinkt opgewekt, ik had haar al gegoocheld, best jammer dat ik haar niet zie int echie vandaag.
“Het vocht achter de linkerlong is navenant toegenomen. 
De tumoren blijven beetje hetzelfde beeld geven.
Tumormarkers ook.
Lichte toename vocht buikvlies”  shit daar zitten nu ook kwaadaardige cellen, ik dacht dat ik dikker werd, not dus.
Die zaten ook al in mijn botten, lymfe en huid.

We nemen veel tijd om alles door te nemen, want omdat ik zat te wachten op mijn telefonisch consult,  heb ik mijn medisch file geopend, tjonge jonge wat een uitgebreid verslag van de radioloog, week geleden CT Scan en nu een verhaal van het beeldvorming onderzoek. De taal is zowat latijn, toch gymnasium moeten doen😉 en ik copy/paste alles in Google. Er staat als waarschuwing: ga niet zelf conclusies trekken. Uiteindelijk was het best handig dat ik vooruit het verslag had gelezen.

Dokter Reijm gaat verder:

Omdat de tumoren langzaam groeien, daar zorgt Letrozol voor, is het geen grote issue nu.
Woensdag, morgenmiddag, vocht weghalen int AVL en dat gaat je verlichting brengen.
We blijven voorlopig Letrozol nemen, die zorgt ervoor dat het niet verder progressief toeneemt. 
Mocht dit niet voldoende blijven werken, gaan we over op Palbociclib, een krachtiger medicijn met meer bijwerkingen.

Dank voor zoveel tijd en uitleg!
We spreken af: scan over drie maanden tenzij er iets urgents tussendoor komt.
Ik blijf bij gezonde voeding, groentesappen en oerbouillon en veel buiten zijn, lekker fietsen en hoop weer meer te wandelen.
Geen extra supplementen nemen dat kan de werking van het hormoonpreparaat tegengaan, behalve Echinaforce das wel veilig.

Ben ik tevreden met dit semi- goede-nieuws? 
Laat het nu bezinken en ga een rondje bos doen en die lieve poezen knuffelen