Wakker geschud

Het is de laatste week van februari ’21 en het is een heerlijke lenteweek. De zon schijnt, de lucht is blauw en een heerlijk fris briesje komt me tegemoet. Even kon ik alles vergeten en heel even kon ik stilstaan bij hoe fijn het leven is. Hoe mooi deze warme maanden zijn en dat we wegkrabbelen van de koude wind en de grauwe buitenlucht van de wintermaanden. Ik ben er helemaal klaar voor, kom maar op met de zomertijd! Mijn prinses ging er ook goed op. Waar het kon maakten we zoveel als mogelijk een wandeling. Hoewel we nog met de afstand van de slok te maken hadden ging het steeds beter. Vandaag de dag dat wij weer normaal mogen leven. Heerlijk! Als ze moe was dan trok ik haar mee, want dat doe je gewoon. Het is soms moeilijk om te zien dat ze zo bekaf is en dat ze wel wil maar gewoon niet kan. We sluiten een wandeling af met twee mogelijke opties. Of 1. We juichen en ze haar doel van de dag gehaald of 2. We staan stil bij het feit dat ze alles heeft gegeven maar het toch even teveel was. Hoe dan ook, wat zij in een korte tijd bereikt heeft is immens groot en daar toast ik op.

Gister kregen we de uitslag van de Total Body Scan. In deze scan kijken ze of de slok goed is ingetrokken, en hou je er rekening mee dat het daarna zes maanden wachten is op de definitieve uitslag. Het gevoel dat je bijna klaar bent en dat je nog maar even de zomer door moet zien te komen in spanning. Wat overigens wel weer makkelijker genieten is vanwege het mooie weer. Nou ik kan mededelen, schijn bedriegt.

Op 25 februari ’21 kregen wij het nieuws dat de slok goed is ingetrokken waar wij hartstikke blij mee zijn en hopen dat het ook uiteindelijk zal werken en zijn op de plekken schoon mag worden verklaard. Maar helaas een flinke domper, er zijn door de scan ook ‘oude’ maar voor ons ‘nieuwe’ oplichtingen gezien. Uitzaaiingen in de longen en twee verdikte hals lymfeklieren. Je moet je voorstellen dat op dit moment de grond, waar je net een beetje sterk op staat, weer net zo hard naar beneden valt. Je zakt er dwars doorheen, zo naar de lava joh.

Oké, het is niet leuk en het is even een klap op je achterhoofd. Maar vergeet niet lieve prinses van me, ook dit ga jij weer doen. Dit gaan we samen doen. Met mijn hand op je rug sta je er niet alleen voor en dat zal nooit gebeuren ook. De behandeling zal langer duren, en je zal nog een mogelijke operatie kunnen verwachten en één of meerdere jodium kuren. Maar weet je, we beat this together like we always did. Maandag gaan we heerlijk naar Center Parcs, even samen weg en even zen worden. Gezond eten en gezond bewegen samen met ons kleine doodlemonster. We gaan lekker op vákantiééééé!!