Dagelijkse leven; onwerkelijk?

Om een beetje routine te houden en afleiding te zoeken ben ik vandaag naar mijn werk gegaan. Ik wilde sowieso mijn team, waar ik leidinggevende van ben, persoonlijk inlichten en voorbereiden op een periode waarin ze meer zelf zullen moeten oppakken.

Wat is dat een vreemde gewaarwording! Alle stress die ik normaal heb met deadlines en verwachtingen wil ik niet en boeit me ook niet. Wat nou "belangrijke meeting" of "go/no-go moment". Blijven jullie (collega's) maar in de rat-race, ik ga me bezig houden met beter worden! Er is vanuit mijn werkgever alle begrip, ruimte en vrijheid om hier zelf een draai aan te geven. Dus ik heb besloten dat ik  een stapje terug neem als leidinggevende en me ga richten op iets waar ik afleiding in kan vinden en veel plezier aan beleef. 

Het is wel een opgave om om te gaan met de schrikreactie van anderen. Ik kan het met moeite droog houden, ik weet dat dat niet perse hoeft, maar de schok wordt dan bij anderen alleen maar groter en daar heb ik dan weer meer moeite mee. Een vicieuze cirkel.