Aftellen.

Dinsdag is het zover. De operatie. Dubbelzijdige borstamputatie. Maandagmiddag al het inspuiten van de radioactieve jodium voor het opsporen van de poortwachtersklier. Een vraag die ik nu vaak krijg is zie je er tegenop. Het antwoord tegen het kwijtraken van mijn borsten niet. Die twee hebben me genoeg ellende bezorgd. Tegen de operatie en de dagen daarna wel een beetje. Eerlijk gezegd ik zal blij zijn als ik het Pasen is dan heb ik waarschijnlijk de ergste periode gehad. Zie ik op tegen de uitslag van de operatie. Ik ga uit dat tumor niet verdwenen is en lymfe nog niet schoon zijn. Die voorspelling heb ik in AVL ook gekregen. Dus al het andere kan alleen maar meevallen. Of er moet toch ingroei in bloedvaten zijn, die hou ik in mijn achterhoofd maar benoem ik hier in huis maar even niet. Laten we eerlijk zijn die heeft genoeg aan zijn hoofd. Ik merk dinsdag weinig. Hij zit te wachten tot ze bellen en tot hij om 6 uur eindelijk mag komen. Dus wordt een lange dag voor hem. Van 8.30 tot 18.00 uur.