Uitslag….

Diezelfde middag werd ik gebeld door de mammacare verpleegkundige voor een intake. Dat de afspraak en dus de uitslag pas een week later zou plaatsvinden, vond ze bijzonder. 

Tja, de dag na het biopt vertrokken we naar Frankrijk, om te tekenen bij de notaris en de sleutel op te halen van ons ‘nieuwe’ huisje in Frankrijk. 
Dinsdag zijn we inderdaad vertrokken, en zondag kwamen we weer thuis. De hele week hing de uitslag van het onderzoek als een donderwolk bivennmijn hoofd… het voelde echt niet goed. Het beurse gevoel en de bloeduitstorting onderaan mijn borst zorgde ervoor dat ik me continu bewust was dat er iets zat wat ‘mogelijk ‘ niet goed was. 

Maandag 21 oktober, de dag van de uitslag. Niet te doen om die dag door te komen….. gelukkig ging Robert mee!

De mammacare verpleegkundige wond er geen doekjes om: het is niet goed, écht niet goed. Je hebt echt borstkanker, triple negatief en de tumor is 1.4 cm groot. Er is ook nog kans dat het erfelijk is. 
Ik wíst het al eigenlijk, dat het niet goed was, het te horen was toch heftig! Direct werden er afspraken gemaakt: MRI, Pet-ct scan, afspraak chirurg, afspraak  oncoloog en je wordt ook opgeroepen bij de klinisch geneticus…Ik mocht gelijk bloed gaan prikken als ik dat zag zitten, ja hoor, geen probleem een naaldje meer. 
Met een dikke map en een mailbox vol afspraken verlieten we flabbergasted het ziekenhuis. 
Onderweg naar huis dikke tranen, paniek, wat overkomt ons nou? Hoe leg ik dit uit aan mijn meiden, mijn moeder, familie, vriendinnen en oh kan ik wel doorwerken….