Tweede operatie 18 juli 2025 en vervolg
Ik ben gebeld dat de operatie is bevestigd op vrijdag 18 juli. Selectieve halsklierdissectie en naresectie tong. Het is fijn om weer een datum te hebben om naartoe te leven. De afgelopen dagen waren pittig. Soms maken de gedachten het lastig om positief te blijven. Het bericht van vorige week heeft wel een deuk achter gelaten. Het ging zo goed en de kans was zo klein.
De studie waar ik aan mee heb gedaan is dus om te kijken of de de schildwachtklier niet hoeven uit te voeren als dit met andere onderzoeken ook gedaan kan worden en zo dus een operatie bespaard kan blijven. Echter blijkt dus in mijn geval dat de schildwachtklier procedure wel daadwerkelijk nodig is geweest. Kan van 1 op 6. Ik heb voor morgen weer een gesprek met de arts aangevraagd, er zitten nog zoveel vragen in m'n hoofd en dat geeft onrust. Het bericht van vorige week kwam zo onverwachts... Hopelijk geeft het wat meer rust door antwoorden te krijgen op de vragen . Ook het gewone leven gaat door. Heel fijn voor de afleiding al gaat de tijd soms sneller dan ik kan bijhouden. Ik heb uiteindelijk een goed gesprek en het is mij helder wat er gaat gebeuren.
Op vrijdag 18juli mag ik mij rond 9uur melden op de afdeling. Een zaal met 4 bedden. Vind is toch lastig al weet ik dat het geen hotel is. Ik sta om 11.30uur op de planning. Dit keer is mijn man mee en mag hij meelopen naar de OK. Toch wel heel fijn om iemand mee te hebben. Voor hem begint wederom het lange wachten en gaat dus naar huis naar de kinderen want die krijgen vandaag zomervakantie. Onze eigen vakantie die gepland stond voor half augustus hebben we nog even laten staan. Mooi doel voor ogen als dit straks weer achter de rug is.
Ik word de OK ingereden die zie het hele team al klaar staan. Het is er koud maar ik krijg weer een warme deken. We nemen de operatie weer door en ik mag vervolgens lekker gaan slapen. De operatie gaat voorspoedig en zijn ze weer zo'n 5 uur bezig. Eenmaal op de uitslaapkamer ben ik weer emotioneel. Zal wel door de opgekropte emoties komen en laat het maar even gaan onder het genot van een ijsje. Eenmaal terug op de afdeling komen mij man en ouders al snel langs. Ik probeer weer wat te eten en drinken. Ijswater en brood. Ik merk wel dat m'n tong meer pijn doet dan de vorige keer. Het voelt strak en onaangenaam. De arts komt langs en verteld dat het goed is gegaan. Fijn! Er zit een drain in mijn hals en als die minder dan 10cc in 24uur mag ik naar huis. Ik ben wel geschrokken van de hechtingen in m'n hals. Dit keer zijn het krammen geworden. Dat ziet er toch best heftig uit. Ondanks dat het geen pijn doet omdat er geen gevoel ik zit. Mijn rechtermondhoek doet met praten en eten niet mee. En dat ziet er best raar uit en het maakt mij onzeker. Ik wist dat er een kans was dat dit zo zou zijn maar toch... De spier is hoogstwaarschijnlijk gekneusd en kan nog bijtrekken. Uiteindelijk mocht ik de maandag weer naar huis.
Eenmaal thuis ging het best goed totdat ik dinsdag op woensdag nacht de slaap niet kon vatten vanwege de pijn. Niet te doen en de halve nacht beneden gezeten. Elke beweging met de tong is pijnlijk. Slikken en praten niet te doen. Zelf de pijnstillers nemen is de hel. De volgende ochtend bel ik direct om 8uur mijn verpleegkundig specialist. Ze vraagt mij om een foto te maken van de tong. Zo gezegd zo gedaan. Ik zet ze een minuut later op de app en met een half uur belt ze al terug. Ons vermoeden werd bevestigd, de hechtingen zijn los gescheurd. Ik heb een open wond, een soort krater, in mijn mond en dat doet pijn... heel veel pijn. De inwendige hechtdraden zijn zichtbaar en de bovenkant van de tong zit niet meer aan de onderkant. Zij geeft aan dat de pijn 2 weken kan aanhouden en dat ik een spiegel moet opbouwen met pijnstillers. Voor nood mag ik Oxycodon 5mg gebruiken tot 6x per dag. De eerste dagen heb ik dit ook echt nodig. Veel slapen en duf. Eten gaat moeizaam maar ik moet wel blijven eten want we zitten inmiddels sinds de diagnose op min 12kilo. Bezoek is ook geen optie want ik probeer zo min mogelijk te praten. Na een helse week merk ik dat het de goede kant op gaat. De tong lijkt zich goed te herstellen. Bizar hoe snel dit gaat. Ik kan afbouwen met de pijnstillers en het eten van iets vaster voedsel. Nu wachten op de uitslag.
