De uitslag en het wachten
Woensdag 14 mei worden we aan het eind van de dag gebeld met de uitslag. Een dag vol spanning. Zijn er uitzaaiingen? Moet ik nog een chemo of bestralingen na de operatie. Deze dag duurde lang. Dan om 17:34 uur gaat eindelijk de telefoon. UMC Utrecht belt met de uitslag....
Er zijn geen uitzaaiingen aangetroffen in de lymfeklieren!! 3 waren er iets verdikt maar in het pathologisch onderzoek van een punctie uit de klier zijn geen afwijkingen aangetroffen.
Van alle uitslagen is dit de meest gunstigste die wij konden krijgen. Nu wachten op de operatie. Hopelijk binnen nu en 5 weken is de max. De tumor op de tong moet weg en hoeveel kunnen ze nu nog niet precies zeggen. Reconstructie van de tong is mogelijk met een stukje huid / spier van de onderarm of bovenbeen. Dat is nog even spannend. Tevens moeten de schilwachtklieren in de hals eruit, standaard procedure. Deze worden nadien onderzocht op eventuele uitzaaiingen omdat de scans ect niet altijd voor de 100% betrouwbaar zijn.
We kunnen volgens de arts voorzichtig optimistisch zijn.
Nu begint het wachten, als het echt 5 weken duurt is dat best lang. Je hebt kanker in de lijf en dat wil je er zsm uit hebben. Maar ik begrijp ook dat ik niet de enige ben.
De weken gaan gestaag voorbij en mijn dagen vullen zich met de zorg voor de kinderen, huishouden en veel lieve mensen die even lang willen komen. Het praten lucht op. We voelen ons zo gesteund door iedereen. Bloemen en kaartjes, elke dag wordt er wel wat gebracht en de postcode is er maar druk mee. De pijn en ongemak nemen helaas wel met de week toe. Het begint inmiddels echt pijnlijk te worden en dat vreet energie. Met pijnstillers komen we de dagen door. Ik ben doodop en slapen is geen probleem.
Eind mei krijg ik eindelijk de datum voor de operatie. Vrijdag 13juni. De dag dat mijn jongste zoon jarig is en mijn vader. Over de vrijdag de 13de in bijgeloof denken we maar even niet aan.
In de week voor de operatie is de pijn niet meer uit te houden met PCM en Ibuprofen op maximale dosis. Ik heb pijnscheuten die doortrekken naar m'n kaak en rechter oor. Eten is buitengewoon onaangenaam en de kilo's vliegen eraf. In overleg met de verpleegkundigspecialist ga krijg ik er Oxycodon 5mg kortwerkend bij. Ik ben wat terughoudend met deze medicatie want ik wordt er behoorlijk suf en duf van. De zorg voor de kinderen moet wel door blijven gaan. Pappen en nathouden tot 13 juni.
Inmiddels begint mijn tong bij het uitsteken ook scheef te staan. En hij is verdikt aan de rechterkant. Harde en scherpe dingen eten lukt niet meer.
