Tombola-lotje

Begin mei dit jaar besefte ik dat ik het verkeerde lotje heb getrokken.
Ik woon, zoals de prof zegt, in het episch centrum van mesothelioom-slachtoffers: Kapelle-op-den-Bos, Brabant-Belgiƫ. Opgegroeid als klein meisje, getrouwd/gescheiden en drie ferme zonen opgevoed.
Het begon met een longontsteking, maar instinctief wist ik dat dit niet juist was. Antibiotica-kuren die nauwelijks aansloeg. Het werd het begin van talloze onderzoeken. Eerst een Rx : daar was al longvocht op geconstateerd (1 rode vlag). CT-scan : longvocht werd bevestigd. Mijn huisarts liet het aan de longspecialist over. Naar het AZ dan maar. Een brochoscopie en longvocht-afname. De dokter zette een halve liter fles voor mijn neus, dat was wel even schrikken. Weer een 2-tal weken wachten. In het longvocht zaten onrustige cellen. Naar een ander ziekenhuis voor een petscan op maandagochtend en diezelfde week een longpunctie via kijkoperatie .
Nadien kwam ik in het UZ LEUVEN terecht. Talloze onderzoeken stonden mij nog te wachten. MRI, echocardiogram, enz. Ook een biopsie van de lymfeklieren: die gelukkig geen uitzaaiingen hebben.
We gaan er dus voor : 4 chemo's. Met een beetje geluk slaan deze aan en word ik geopereerd.
3 reacties
Ik wens je dat geluk. Op naar de operatie. Veel kracht en hoop.
Warme groet, Kato
Amai, allemaal heel vers en spannend. Wat een periode he, van jot naar her en al dat nieuw verwerken...
Beste Clemence,
Inderdaad het is een rollercoaster, die niet stopt. Maar door die eerste chemo besefte ik ook hoe eindig mijn leven hier is. Soms schrikt me dit af en soms ook niet.