Jubelstemming!

Jubelstemming! 

Afgelopen dinsdag moest ik op controle komen in de praktijk van mijn gynaecoloog. Zijn assistent zou mijn wondjes controleren en eventueel nog wat hechtingen verwijderen. 

Het was heel rustig op de praktijk en na het aanmelden namen manlief en ik plaats in de wachtruimte. We waren zo aan de beurt, en werden geholpen door mijn gynaecoloog zelf. Altijd fijn!  De operatie doorgenomen en hij vraagt hoe het nu gaat. Zolang ik niets doe, gaat het prima. Alleen lachen, hoesten en niezen moet ik voorlopig niet doen. Dat is echt pijnlijk🫣

De wondjes zagen er top uit er moest alleen nog 1 hechting verwijderd worden. Hij gaf aan dat het even pijn zou kunnen doen. Hij pakt zijn pincet en gaat richting de hechting, en ik doe alsof het extreem veel pijn doet🤪 bij schrikt zich een hoedje en bied zijn excuses aan. Hij was nog niet eens in de buurt van het draadje,  ik keihard lachen. Dus toen wel echt pijn. Karma is a bitch....

Nog even terug naar de spreekkamer want misschien is het rapport van de patholoog al beschikbaar.  En ja, daar staat het: nergens kanker gevonden in het weggenomen weefsel! We gingen er ook niet vanuit maar toch super blij! 

15 maart weer terug op controle en danworden de interne wondjes gecontroleerd.

En nu voorlopig even niets doen. 

7 maart weer een scan van de lever, maar dat zit wel goed 💪