Echt waar?

Goedemorgen,

Gistermiddag zaten we bij de oncoloog om de uitslag te horen van de CT scan. Ik wist zeker dat het foute boel was gezien Gerrit z'n klachten; misselijk/braken, weinig tot geen eetlust, hoofdpijn, lage energie, verhoging/koorts enzovoort.

Het was best druk in de wachtkamer en ik vreet me dan ook behoorlijk op. Gerrit zit rustig een magazine te lezen en zegt dat hij zich niet druk maakt. Op het moment dat de arts zijn naam roept heb ik het idee dat ik flauw ga vallen. 

De laatste scan was van begin september dus 4 maand geleden.

Nu de uitslag van januari; het ziet er best goed uit zegt de arts, de bestaande uitzaaiingen in de longen zijn nagenoeg gelijk, ietsje gegroeid maar niet verontrustend. Geen nieuwe uitzaaiingen te vinden! En dat zonder enige behandeling. Dat is natuurlijk super maar ik kan het eigenlijk niet geloven. Ik staar naar het beeldscherm en vraag haar voor de zekerheid of ze alles wel goed bekeken heeft, de lever dan en nou ja ik wil zóveel vragen....Maar het is echt schoon, hoeraaaa! 

Hoe kan het dan dat hij zoveel klachten heeft? Er zit al langer een fistel? Bij zijn oude operatiegebied op de plek waar zijn endeldarm zat. Volgens de oncoloog kan dat zijn algemene malaise wel verklaren. Er is eigenlijk altijd wel gedoe geweest met de operatiewond sinds 2015. In het ziekenhuis hebben ze er na de operatie ook al heel wat mee gestunteld, vacuumpomp erop en er weer af. Thuis heb ik de wond nog heel lang verzorgt. De wond is ook nooit helemaal dichtgedaan en er blijft rommel uitkomen. De wond is eigenlijk de gehele bilnaad zonder anus waarvan het middelste gedeelte rustig en dicht is maar aan de boven en onderkant zit er een soort van gaatje.  Omdat het allemaal niet heel goed zichtbaar is op deze CT scan heeft de oncoloog nu een MRI met voorrang aangevraagd en een consult met de chirurg. Met hem gaan we de MRI binnenkort bespreken. En over 2 maanden weer een consult bij de oncoloog.  Antibiotica heeft hij ook al meerdere keren gehad maar dat helpt niet. Ik denk dat de enige oplossing toch een operatie is, de boel losmaken en de rommel daar wegsnijden, maar of de chirurg dat ook ziet zitten? 

De oncoloog vroeg gister nog of er een drain in zat terwijl ze naar de beelden keek? Huh een drain? Nou nee, daar weten we niks van. Het zou toch wat wezen zeg, stel je voor dat er per ongeluk iets is achter gebleven na de operatie! En dat hij daardoor al die tijd nog zoveel last heeft. Nou ja, eerst de MRI maar even afwachten...

We hebben het gister in elk geval lekker gevierd. Allereerst natuurlijk onze jongens het goede nieuws verteld en ze geknuffeld met her en der een traan. Onze lieve vrienden stonden op de stoep met een bos bloemen, zo lief. We hebben  gesproost, daarna op de fiets gestapt om bij Gerrit zijn ouders verder te proosten en daarna zijn we met z'n 2tjes doorgefietst naar een romantisch restaurantje waar we heerlijk gegeten hebben en gelukkig heeft het Gerrit ook gesmaakt. 

Kanker is een gekke rollercoaster.

Ik wens ons allemaal het beste, tot een volgende keer, liefs Olijvje.