Overgedragen aan het Erasmus

2weken geleden gesprek met de oncoloog gehad, het nieuws waar we al bang voor waren kwam toch: de tumor in de slokdarm is gegroeid. Frits heeft steeds meer moeite met eten,het blijft steeds vaker hangen,en dat maakt hem onrustig.

De rest van de uitzaaiingen is gelukkig stabiel gebleven,daar zijn we dankbaar voor. Maar de groei van de tumor maakt dat er nu iets moet gebeuren. Frits wordt overgedragen aan het Erasmus voor bestraling van de tumor. 
Een nieuwe fase,nieuwe hoop,maar ook weer nieuwe zorgen. Gisteren hebben we het gesprek gehad in het Erasmus.Frits begint dinsdag met de bestraling, hij krijgt er 10. Ze vertelde dat de eetklachten en het slikken in het begin erger kunnen worden,de tumor kan gaan irriteren en opzwellen door de bestraling. Misschien moet Frits tijdelijk over op vloeibaar eten en in het ergste geval sondevoeding. Dat zou wel heel confronterend zijn….we hopen zo dat dit niet nodig is.

Toch weten we allebei: hoe het nu gaat, kan het gewoon niet meer.Eten dat bij elke maaltijd blijft hangen,het gevoel dat je stikt,de pijn die je voelt.Frits wordt er angstig van,en het kost hem heel veel kracht,en hij is al zo moe.Onze wereld is ook kleiner geworden,omdat er dingen zijn die niet meer gaan.Uit eten gaat niet,een stuk lopen gaat niet,dus naar de stad of de markt enz gaat ook niet meer.,dat is echt te vermoeiend voor hem.Auto rijden gaat gelukkig heel goed. We hopen zo dat dit nog een beetje terug komt,plannen maken kan alleen nog op korte termijn,we hebben aan de oncoloog gevraagd of we een zomer vakantie konden boeken,ze zei dat kan,maar wel met een goede annulerings verzekering.Dat dus! Gelukkig brengen we veel tijd door met onze kinderen en kleinkinderen en andere dierbaren,en eigenlijk is dat ook het aller belangrijkste,mooie momenten beleven met elkaar,lachen,praten,huilen.We zijn wel echt dankbaar dat de tumor bestraald kan worden,dat is voor nu ook de enige optie. Dankbaar voor de kans dat de tumor kleiner wordt, en eten straks weer normaal kan. Dat er weer wat lucht komt in deze moeilijke tijd. We vinden het ook spannend, vooral omdat Frits al zo moe is,en we weten dat dat door de bestraling nog erger kan worden.Maar hij zegt,het moet,want ik wil zo lang mogelijk bij jullie blijven. Echt hartverscheurend!Ik haat deze vreselijke ziekte die alles kapot maakt! We zijn 8 jaar samen, elkaars grote liefde, een goed keven samen opgebouwd, 2 heerlijke kleinkinderen en een derde op komst,en dan komt kanker in je leven. En dan is niks meer het zelfde, maar dat weten jullie ook allemaal.Dat maken jullie ook mee,en daar moeten we het mee doen,want je hebt geen keus.

We proberen de komende dagen rustig te blijven,dicht bij elkaar.Morgen naar de kleinkindjes,naar de intocht van sinterklaas kijken(op tv). Dat zijn de geluks momentjes.

Eén dag te gelijk, met dankbaarheid dat er nog behandeld kan worden 💛💛