Simpelweg gelukkig…

Na lange tijd weer eens een berichtje van mij. Allereerst wil ik iedereen het allerbeste mogelijk wensen voor het komende kalenderjaar. 
Omdat het best goed gaat met mij heb ik al een tijdje niks meer geschreven. Als het niet goed gaat, is het vooral fijn om dingen van je af te schrijven maar misschien vinden mensen het ook leuk om te lezen dat het goed gaat….denk ik.

Na mijn Afrika avontuur kreeg ik weer een goede uitslag van de ct-scan en toen kwam de zomer. 

Eerst mijn verjaardag samen gevierd op Ameland, toen  André Rieux in Maastricht, logees uit Italië en de reis naar Frankrijk samen met mijn vriend en hondje met de auto. Ging erg goed met hondje Lola. 

In september vroeg mijn reisvriendin of ik een week met haar mee wilde naar Corfu en november was weer een super fijne  maand want toen ging ik met mijn zoon 2,5 week naar Orlando Florida.

Lekker met zijn tweetjes onbeperkt alle 8 Disney- en Universalparken gedaan en genoten naast en in het zwembad als hij moest werken. Ik miste mijn vriend soms, ondanks het dagelijkse bellen en  mijn hondje…maar het was zo bijzonder! Echt herinneringen kunnen maken. Ik kijk nog regelmatig in het fotoboek wat ik heb laten maken en voel me dankbaar.

Eind november overleed Eva en even kon ik alleen maar huilen. Ik volgde haar dagelijks sinds april 2021 toen ik hoorde dat ik longkanker heb. Haar boek heb ik in 1 keer uitgelezen.

In december had ik weer een controle en gelukkig weer gehoord dat het stabiel is. Begin december ook nog een dagje naar Amstelveen naar lotgenootje Monique en toen kwamen de feestdagen, niet mijn favoriete dagen maar we pakten flink uit. Kerstbomen binnen en buiten, kalkoen in de pan buiten en zijn 3 kinderen met aanhang bleven eten en logeren. Tussendoor nog meer eters…en met oudjaar naar vrienden.

Nu is het januari en de kerstspullen zijn gelukkig weer opgeruimd. De dagen worden langer ook al merk ik het nog niet. Ik word altijd een beetje somber in de winter. Ik heb hyacint bolletjes binnen gezet om het lentegevoel te krijgen😉

Gelukkig gaan we over twee weken 1,5 week naar Spanje even meer zon hoop ik.

Ik besef dat ik een ontzettende bofkont ben, wat gezondheid betreft. Maar ook met mijn vriend; ik ben bijna 3 jaar geleden de allerliefste stabiele man tegengekomen die ook nog eens stapelgek op mij is. Daarnaast vindt hij het helemaal prima dat ik graag reis, zoals ik altijd heb gedaan na mijn scheiding begin 2008.

Liefst zou ik met hem weggaan maar hij heeft nu niet die mogelijkheid en stimuleert mij om het wel te doen.

Hij is heel geduldig, begripvol, nooit onredelijk of sacherijnig en ik kijk iedere dag uit naar zijn thuiskomst. Net als de hond haha….maar haar enthousiasme wordt anders geuit😆.   Hij ziet het als ik moe ben en snapt dat ik soms anders reageer.

En dan bedenk ik dat dit is waar ik al jaren naar verlang. Simpelweg gelukkig zijn….