Trots

Trots komt in meerdere vormen. Hoe trots kan je zijn op je eigen lichaam. Een paar jaar geleden kreeg ik enorme last van mijn knieën. Het lopen ging steeds moeilijk en de trap wat echt te veel. Eigenlijk zat ik al te denken of ik misschien zo'n traplift moest aanschaffen. Als verstandig mens ging ik toch maar eerst naar de huisarts. Tot mijn verbijstering zei ze oké we gaan een foto laten maken van je knieën en van je longen. Waaat mijn longen ik heb pijnlijke knieën. 

Ze bleek zo enorm gelijk te hebben. Ze ontdekte een vlekje op mijn long en binnen de kortste keren had ik de diagnose longkanker. Die kanker heeft gewoon een stofje in mijn lichaam losgelaten om te vertellen hallo/actie doe wat! Zo fijn dat ik zo'n lichaam hebt. Ik was trots op mijn lichaam.

In mijn tuin heeft jaren een grote schommel gestaan voor de kleinkinderen. Om te zorgen dat als ze vielen ze dan wel zacht vielen lag er over de stenen zacht kunstgrasmat. Je snapt er is weinig kans om als plant daar te groeien. Nee hoor niet voor een stoere vlinderstruik. Tussen de stenen en een stukje onder het kunstgras door kwam hij naar boven en groeide groot. Stenen weggehaald en daarna heb ik hem voorzichtig uitgegraven en hem een nieuwe plek gegeven. Daar was hij heel blij mee. Hij is ongeveer 1.80 meter geworden en heeft het duidelijk naar zijn zin. Een plant om trots op te zijn dat hij in mijn tuin mag groeien. 

In de voortuin heb ik twee bakken met aarde waar af en toe een kleine chrysant wordt geplant. Opeens zag ik een stam die steeds dikker werd en niet omhoogging maar over de rand naar beneden. Het was niet echt in het zicht dus viel niet op. Uit die stam kwam een enorme chrysanttak tevoorschijn met een mooie herfstkleur en ook een kleur die ik me niet kan herinneren ooit gekocht te hebben. Met trots en ontzag heb ik dit bekeken zo enorm mooi.