Update stralingssessie 2
Eindelijk afspraak gekregen voor een CT om de uitwerking van de afgelopen bestralingen te bekijken waarvan de laatste begin juli was. Gelukkig weet mijn vrouw de weg in de bureaucratie van het ziekenhuis en aangezien we nog steeds niets hoorden informeerde ze maandag j.l. hoe het er mee zat wat betreft een CT-scan. Na de diverse betreffende afdelingen gebeld te hebben en in feite van het kastje naar de muur gestuurd te zijn bleek het dat er nog helemaal geen aanvraag was verstuurd naar de radiologie-afdeling: de radiotherapeut veronderstelde dat de internist-oncoloog dat zou doen en deze veronderstelde dat de radiotherapeut dat zou doen. Dat schiet dus ook niet echt op zo! Maar ze zouden er nu vaart achter zetten en vandaag hebben we dan eindelijk de afspraak voor de CT-scan. Volgende week is de scan en de week erna de uitslag bij de internist-oncoloog. Ben benieuwd!
Wat mijn toestand betreft kan ik kort zijn. Er is eigenlijk nog niet veel veranderd sinds begin dit jaar. Als ik niet al te veel doe dan merk ik er niet zoveel van. En ook bij lichte werkzaamheden zoals rustig schoonmaken en wat klussen. Maar als ik echt inspanning lever bv een redelijk zware boodschappen tas verslepen of bergop fietsen, twee keer traplopen, dan ben ik bekaf en krijg ik soms ook een flinke hoestbui (ik heb het idee dat dat ook vaker gebeurt na de laatste bestraling) Ik vrees dat het niet veel beter zal worden want nu is de slokdarmoperatie precies een jaar geleden. En de fysiotherapeute zegt ook dat ik goed op grenzen moet letten wat inspanning betreft en niet de lat te hoog mag/kan leggen.
Wat eten betreft kan ik me gelukkig prijzen: ik hoef werkelijk niets te laten staan maar wel moet ik uiteraard kleine beetjes per keer eten en verspreid over de dag haal ik zo toch wel voldoende eten binnen. Ik blijf goed op gewicht. Wel moet ik oppassen met drinken, niet te snel na een maaltijd en zeker niet tijdens het eten want dan krijg ik geheid een dumpingsaanval: hartkloppingen, diarree en supervermoeid. Maar als ik daarop let, ondertussen doe ik dat ook wel (de ezel en de steen..), dan gaat het best wel redelijk alles bij elkaar genomen.
Wat mijn toestand betreft kan ik kort zijn. Er is eigenlijk nog niet veel veranderd sinds begin dit jaar. Als ik niet al te veel doe dan merk ik er niet zoveel van. En ook bij lichte werkzaamheden zoals rustig schoonmaken en wat klussen. Maar als ik echt inspanning lever bv een redelijk zware boodschappen tas verslepen of bergop fietsen, twee keer traplopen, dan ben ik bekaf en krijg ik soms ook een flinke hoestbui (ik heb het idee dat dat ook vaker gebeurt na de laatste bestraling) Ik vrees dat het niet veel beter zal worden want nu is de slokdarmoperatie precies een jaar geleden. En de fysiotherapeute zegt ook dat ik goed op grenzen moet letten wat inspanning betreft en niet de lat te hoog mag/kan leggen.
Wat eten betreft kan ik me gelukkig prijzen: ik hoef werkelijk niets te laten staan maar wel moet ik uiteraard kleine beetjes per keer eten en verspreid over de dag haal ik zo toch wel voldoende eten binnen. Ik blijf goed op gewicht. Wel moet ik oppassen met drinken, niet te snel na een maaltijd en zeker niet tijdens het eten want dan krijg ik geheid een dumpingsaanval: hartkloppingen, diarree en supervermoeid. Maar als ik daarop let, ondertussen doe ik dat ook wel (de ezel en de steen..), dan gaat het best wel redelijk alles bij elkaar genomen.
1 reactie
Groetjes,
Dorothé