Het zit er weer op!

vandaag de laatste bestraling van een serie van 8 gehad. Over een maand een longfoto met bespreking door de longarts en een a twee maand later een ct-scan om te kijken of alles weg is. Hopelijk is het nu echt zo.. Voorlopig moet ik weer bijkomen want de vermoeidheid heeft weer flink toegeslagen door de bestralingen. En het ademhalen is ook nog steeds pet. Een beetje traplopen of tegenwind met fietsen en ik ben weer buiten adem. Maarja de internist zei al dat je op een jaar herstellen kan tellen na de zware behandeling en operatie die ik ondergaan heb. pfffff! dus geduld hebben en ondertussen zoveel mogelijk beweging, fietsen lopen en misschien kan de longarts me doorsturen naar de fysiotherapeut. Ik zal het er over hebben met haar over een maand. Nu heeft dat toch nog geen zin voel ik zelf wel aan..

2 reacties

Hoi Hans, lees je blogs en zie veel herkenning in mijn vader. Ikzelf heb eind 2013 op 42 jarige leeftijd endeldarmkanker gehad en 3 maanden daarna mijn vader slokdarmkanker. Een loodzware tijd dus. Bij mijn vader werd bij toeval op de pet scan een aneurysma van de buikslagader gezien, dus 2 grote operaties volgden. Eerst de chemo's en bestralingen, toen de operatie aan zijn aneurysma en toen de operatie aan de slokdarm. Hij heeft ook een buismaag gekregen. Al die tijd ging het best goed, met eten ook, alleen kreeg hij last van vergeetachtigheid. Lichte Alzheimer, waarschijnlijk vervroegd door de zware operaties. Vandaag weer op controle, maar hij is de laatste weken, lusteloos, geen eetlust, en veel afgevallen. Dus het circus begint weer, bloedonderzoek, ct-scan, pfff ikzelf kan er helemaal niet meer tegen. Maar ja, ik kan mijn moeder niet alleen laten gaan. Mijn man gaat mee op de uitslag, dat trek ik echt niet. Ik wens voor jou dat het heel snel beter met je gaat! Al die behandelingen zijn een aanslag op je lichaam, ik weet er zelf alles van helaas.

Heel veel groeten,
Monique
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14