Voor altijd nummer 12
We hebben in deze periode van onzekerheid veel steun ervaren van familie, vrienden en collega's. Ik heb getwijfeld of ik dit ook als blogpost online zou zetten. Onze wereld bestaat in 2021 uit veel ziekenhuisbezoeken en onzekerheid. Daarom wil ik ook de lichtpuntjes delen, de mooie herinneringen. Want er bestaat nog meer naast het leven met kanker en het ziekenhuis.
Eind augustus ben ik door vriendinnen verrast met een babyshower. Papa had mij mee gelokt naar oma J. en daar zaten al mijn vriendinnen, je tantes en beide oma's mij op te wachten. Een vriendin complimenteerde papa nog dat hij zoveel was afgevallen, er even niet bij nadenkend. De babyshower was een moment van ontspanning in een onrustige tijd. Een middagje dat even om jou en mij draaide en niet om papa. Helaas heb ik er verder weinig herinneringen aan. Ik weet wel nog dat tante A. je naam had geraden. Het moment dat ik mijn gezicht in de plooi heb moeten houden, maar ik ondertussen papa dit vertelde over de app, is precies vastgelegd op een korte video.
Een paar weken later hadden onze vrienden uit papa's voetbalteam ons verrast met een erewedstrijd. Andere familie en vrienden waren er ook bij. Het was een prachtige dag, waarop we het leven vierden en papa nog kon voetballen zoals hij zo graag doet. Tijdens de wedstrijd droeg papa's team speciale shirts met zijn naam, rugnummer en de boodschap 'samen sterk'. Rugnummer 12 blijft altijd van papa.
Ook op papa's werk leefden ze enorm mee. Hij werkte hier nog maar zo kort, een klein half jaar. Toch hebben ze ons een grootse hotelovernachting cadeau gedaan, zodat we even konden ontsnappen aan de werkelijkheid. Het bedrijf heeft veel voor ons betekend in deze tijd. We ontvingen veel steun, medeleven en er werd goed mee gedacht om papa tussen de chemo's door aan het werk te houden. Tot op de dag van vandaag ben ik nog steeds dankbaar voor deze werkgever.
Wat fijn om zoveel mensen om ons heen te hebben. We hebben vele kaartjes met steunbetuigingen ontvangen. Ik heb ze nog allemaal, maar veel namen zullen je nu niks zeggen. Maar het voelt zo speciaal dat mensen de moeite nemen om ons een berichtje te sturen, om hulp te bieden of er simpelweg gewoon zijn. Want je kan er ook voor iemand zijn zonder iets te zeggen of te doen. En dat is meteen de reden waarom ik dit met je deel. Wees lief voor een ander. Sta klaar voor een ander. Niet alleen in woorden, maar laat het ook zien in daden. Een klein gebaar kan een wereld van verschil maken. En ga vooral door met het genieten van de mooie momenten in het leven, ook al is er veel donkerte om je heen. Er is altijd wel een lichtpuntje.
3 reacties
Wat fijn dat er zulke lieve mensen om je heen zijn en wat een mooie les om aan je kind mee te geven.
X
❤️
Ik lees met heel veel herkenning jouw blog, we hebben dezelfde soort mensen om ons heen. Ook mijn werkgever heeft grootse gebaren gemaakt ten tijde dat we wisten dat het nog maar weken zou gaan zijn. En ik herken ook heel erg de rollercoaster waar je als "partner van" in zit...
Wat ik heb geleerd in deze situatie... Je krijgt vaak terug wat je er in stopt, als je zelf veel effort stopt in vriendschappen, werk, familie... Betaalt zich dat altijd terug op de momenten dat je het nodig hebt.
Niet elke dag is fijn, maar er is elke dag wel iets fijns wat je hebt beleefd/gevoeld. Al is het nog zo klein.