Naar de psycholoog

Gisteren heb ik een intake bij de psycholoog gehad. In mei had ik al een telefonische intake, maar die afspraak gisteren was voor "het echie". Moet je nagaan wat een wachttijd er zit op mentale hulp hè. Mijn eigen risico is met die telefonische intake ook al gehalveerd trouwens. Misschien moet ik ook maar psycholoog worden. Ik denk dan alleen dat ik het teveel over mijn eigen problemen zal hebben in plaats van de problemen van mijn cliënten. Dus wellicht geen goed idee. 

Zo'n probleem van mij, naast natuurlijk the obvious problemen, is tijd. Daar ben ik gisteren met de afspraak achter gekomen. Ik was namelijk te laat. Niet een paar minuten. Nee, echt een kwartier. Ik dacht even weer eens gezond te gaan wandelen en vergat vervolgens de tijd. Misschien dan toch maar niet meer gaan wandelen voor zo'n afspraak. 

De eerste vraag van mevrouw de psycholoog was dan ook: "heb je vaker moeite met de tijd?" Die had ik even niet verwacht. Ik ging er vanuit dat we het over de afgelopen jaren gingen hebben. Maar uh, ja. Misschien heb ik wel vaker moeite met de tijd. Vorige week was ik drie kwartier te laat bij mijn moeder. Elke ochtend is het ook haasten om mijn dochter op tijd op de peuterspeelzaal te krijgen. Dus misschien is het wel een groter probleem dan dat ik me besef. 

Maar goed. Uiteindelijk een heel fijn gesprek gehad. Aan de hand daarvan gaat er een behandelplan gemaakt worden. Mevrouw de psycholoog denkt nu aan EMDR, maar zal het tijdens de volgende afspraak verder uitleggen. Het gaat nu eigenlijk echt wel goed met me. Dat zag ze ook al aan de hand van de vragenlijsten die ik eerder dit jaar en vorige week heb ingevuld. Maar alsnog zou een beetje mentale hulp geen kwaad kunnen. Dus ik ga me hier volledig voor inzetten. Om te beginnen met de volgende keer op tijd zijn.