Over Leven: persoonlijke en nuchtere kijk van een optimistische psycholoog

Twee jaar lang wandelde ik door Tussenland. Tot het tijd bleek om te vertrekken.

Column voor St. Lynch-Polyposis

Het gedempte wit van de uitbundig bloeiende krentenboompjes wiegt zachtjes tegen de blauwe lucht. Gretig absorberen mijn netvliezen elk tintje groen dat de lente tevoorschijn tovert. Ik…

Tel je zegeningen, eigenlijk heel gemakkelijk

Column voor Olijfblad

De gure noordenwind zwiepte de regen dwars door de lucht. Lawaaierig stuiterden de druppels op mijn grote wijde capuchon. Mijn hond en ik staken onze koppen nog maar eens in de wind en stapten stevig door. Ik genoot. In de hemel…

Het komt vast door de donkere dagen, de lockdown light of alle chemo waardoor ik tegenwoordig een emotioneel vergiet ben. Want hoe zijn anders mijn vochtige ogen te verklaren terwijl ik naar een paar foto’s kijk van een verkeerstunnel. Emoties over beton, gekker moet het niet worden.

Column in Olij…

Over zwemmen, zinken en drijven.

Na vier maanden lockdown duik ik – eindelijk, eindelijk – weer in het heerlijke water. Nou ja, duiken … in my dreams. Het zwembad (badjé) is maar 1,20 meter diep. In werkelijkheid loop ik dus rustig de brede trap af waarlangs ook mensen met niet-aangeboren…

Er is iets geks aan de hand. Sinds een aantal weken – ik schrijf begin april – sta ik weer vaker op mijn kop. Niet dat die kopstand zo gek is. Ik doe wel meer dingen in dat genre, zoals aan het garagedak hangen, of ’s ochtends om zes uur buiten aan een statafel mijn mail wegwerken – ook bij zes…

"Je zult maar net nu een kankerdiagnose hebben horen uitspreken, je ogen groot van verbijstering, je hoofd tolt: gaat dit over mij, dit kan niet waar zijn. En dan die ijzingwekkende nieuwe dimensie: kan ik wel gewoon naar het ziekenhuis, kan ik wel behandeld worden?"

Lees verder bij Medisch Contact…

Ben je donateur van Olijf, dan is er een redelijke kans dat je lijdt aan PTG. Zeker als je ook nog eens actief bent als vrijwilliger, bijvoorbeeld bij Olijf, of bij stichting Lynch-Polyposis, of een van de Toon Hermans Huizen. ‘Wat?’, zul je roepen, ‘ik heb al kanker gehad, ook nog PTG, houdt het…

Soms is het leven met kanker ook eenvoudig   -  

Waarom is kanker zo’n angstaanjagende narigheid, groter dan menig andere ziekte? Natuurlijk omdat je er aan kunt doodgaan, maar dat lukt met meer ziektes. Ik zou zeggen, vooral vanwege de aard van behandelingen. Want ondanks de vooruitgang vallen…

Het chemobrein: CICI of CIBI?

“Heb je zin om morgen naar mijn nieuwe stek te komen?” vraagt een kennis via whatsapp. Ik schrik. Hoezo nieuwe stek? Is ze verhuisd dan? Onmiddellijk speur ik mijn hoofd af: waar is dat ene snippertje geheugenspoor dat me kan leiden naar deze toch niet onbelangrijke…

Over de voordelen van een stadium IV-diagnose.

Op het moment zelf kon ik het me niet voorstellen, wílde ik het me ook niet voorstellen, had ik alleen oog voor de kleine bewegingen van de oncoloog. Zijn woorden drongen mijn hoofd binnen als priemen en haakten zich vast aan een miljard zenuwcellen…