even een hartstilstand...
Gelukkig was het 'bijna' een hartstilstand. En ik leef nog.
De laatste tijd viel me op dat ik ter hoogte van de onderrand van de gereconstrueerde borst aan het wrijven was. Raar, want dat is gevoelloos. Dacht ik. Ik had er een soort jeuk/lichte pijn of irritatie. Moeilijk te beschrijven, maar ik voƩlde wel iets. Ondertussen is de onderste helft van de gereconstrueerde borst 'gevoelig'. Ik heb er wel degelijk iets van gevoel in. Raar, maar misschien moet ik hier blij om zijn?
En zo wordt mijn aandacht regelmatig bij het inwrijven (kwestie van littekenweefsel te vermijden) extra naar die borst getrokken. Zo ook vorige zondag: ik ontdekte dat de onderkant van de borst duidelijk een 'bobbel' vertoonde. En hier kwam de hartstilstand in het verhaal. Direct had ik weer dit beklemmende, zo herkenbare gevoel: er is iets mis, dit hoort er niet! Ik probeerde mezelf te kalmeren. Het zal wel niks zijn. Misschien zat er een plooi in de Bh en gaf die de indruk dat er een bobbel was, want ik voelde geen knobbel onder de bobbel. En daar zit geen borstweefsel meer, enkel buikvet. Kan daar dan terug kanker in komen?
Vandaag had ik mijn controle NMR. Dinsdag heb ik mijn echo. Ik heb alvast een reeks vragen voor de radioloog...
2 reacties
Als het geen hartstilstand is, dan op zijn minst een hartverzakking!
ja, inderdaad! Maar mijn hart zit zo naderhand al in mijn buik gezakt, vrees ik. :-D