telefoontje
Vandaag kwam de longspecialist weer langs, het lijkt er op dat de pijn medicatie zijn vruchten afwerpt mijn vrouwtje is beter aanspreekbaar en heeft zichtbaar minder pijn. Voor morgen hadden we een afspraak maar omdat het vrouwtje in een ander ziekenhuis ligt heeft de long specialist via e-mail gevraagd of dat een dag later kan op vrijdag, helaas nog geen antwoord.
Het is inmiddels net na 12 uur in de middag en ik heb iets te koop gezien in de buurt van Zwolle 2,5 uur rijden dus ik besluit om daarheen te gaan dan kan ik hopelijk op tijd terug zijn om nog even tijdens het bezoek uur langs te gaan.
Volgende afslag is Houten dat is net voorbij Utrecht zeg maar en ik hoor een bekend geluid op de telefoon, ik glans op het scherm en zie een e-mail van het ziekenhuis. Gelijk bij de eerste pomp er af om de e-mail te lezen, je weet immers niet of het belangrijk is. Beste mevr. wij hebben uw afspraak van donderdag geannuleerd. niets meer niets anders vreemd maar het zal wel goed komen toch. Net als ik weer wil gaan rijden weer een e-mail van het ziekenhuis, Beste mevr. wij hebben voor u een afspraak gepland op 13-01-2025 in Den Haag, ik ees het nog een keer en besluit dan om niet volledig uit me dak te gaan toch maar even te bellen.
Dag meneer u belt namens uw vrouw neem ik aan, dus ik heel kalm ja en er zit me iets dwars. Ik leg uit dat wij in eerste instantie een afspraak hadden voor Donderdag 19-12-2024 en dat die nu is verplaatst naar 13-01-2025. Ook maakte ik duidelijk dat dit niet echt de bedoeling was van onze long specialist. Gelijk viel ze me in de rede..nee nee nee meneer ik denk dat u niet alle informatie heeft meegekregen, onze excuses daarvoor. Morgen op Donderdag komt de longspecialist zelf bij u om u informatie te geven over de kuren en behandelingen, en dan gaan we a.s. Maandag gelijk beginnen met de eerste kuur, de afspraak van januari is dan een vervolg afspraak.
Dit was echt waar het beste telefoontje dat een mens kan hebben, we gaan beginnen met het behandellen van de tumoren, dit betekend gelijk dat er een uitslag is omtrend eventuele mutaties. Morgen horen we meer, wat gaan we doen is het behandellen en misschien genezen of word het levens verlengend de zenuwen gieren door mijn lichaam, maar ik ben niet naar Zwolle gereden maar direct omgedraaid terug naar het ziekenhuis.
Mijn vrouwtje wist nog van niets dus ik kom daar binnen lopen terwijl er geen bezoek uur is, een verpleger die mij nog niet kende broeg mij netjes of ik een afspraak had, nadat ik had uitgelegd dat ik onbeperkt heen en weer liep omdat mijn vrouwtje anders talig is en ik als tolk fungeer was het goed. Ik ga op een stoel zitten en vertel mijn liefje wat ik had gehoord ze keek me aan en ik zag in haar ogen iets wat ik al een tijdje niet had gezien een vonkje een sprankeltje hoop dat er eindelijk iets gaat gebeuren, ja zegt ze zacht dat was een goed telefoontje.
1 reactie
Ja die onzekerheid in het begin vóór de diagnose is echt verschrikkelijk, ik begrijp de opluchting heel goed die je beschrijft immers: eindelijk duidelijkheid en actie !
Ik zelf ben 8 jaar geleden eerst verkeerd gediagnosticeerd waardoor ik dacht dat het voorbij was, maar ik ben volledig genezen toen.
Keep on fighting & ik bid voor jullie beiden✨