Woensdag 29 december 2021 -Silke onze logeer hond-

Vandaag weer eens buiten geweest na 2 dagen als een zombie op de bank gelegen te hebben. Sterk spul dat Lenvatinib🤣 maar misschien was de booster vaccinatie de dag voor Kerst ook wel schuldig aan deze tijdelijke malaise.
Tevens besloten om de medicatie 's-avonds in te nemen ipv 's-morgens en voel mij al gelijk een stuk beter. Moet ik wel vanavond/vannacht afwachten hoe het gaat want misschien doe ik wel geen oog dicht vannacht. Wie dan leeft.......

Gisteren liep ik lang te ijsberen en ineens wist ik het. Ik had ineens enorm behoefte aan het gezelschap van een hond. Misschien kwam dit gevoel ook wel door het vele thuis zijn en het enorme trieste druilerige weer van de afgelopen tijd. Nu willen wij geen hond als vaste medebewoner (want dan draai ik voor alles op) maar  in gedachten ging ik alle honden af die ik ken en er was er maar 1 die ik om mij heen wilde hebben. Silke!  Zij was jaren geleden onze "oppas hond"  die onze toenmalige achterbuurman  van jongs af aan had en die hier soms enkele malen per week op bezoek kwam of soms kwam logeren als deze achterbuurman een uitje had. Enkele jaren geleden is het baasje van Silke verhuisd binnen onze stad en zagen wij hen helaas niet meer. Een berichtje aan het baasje en Silke stond de volgende dag op de stoep. Het was alsof zij nooit weg was geweest. Wat een lieve hond ik heb er van genoten en wie weet voel ik mij daardoor nu wel zo goed.

Ik moet mij vrijdagmorgen a.s. toch weer even melden bij het UMC. Ik had een berichtje gestuurd naar de oncoloog om te vragen of het in orde was om de medicatie 's-avonds te nemen. Daar was ik zelf al mee begonnen en niet afgewacht of dit in orde was. Ik zal toch niet om m'n donder krijgen? Wordt vervolgd......