Woensdag 26 januari 2022 -Alles went voor je omgeving en zo moet het ook-
Alles went voor je omgeving.....en zo moet het ook! Zo ook misschien wel deze blog die soms meer op een dagboek gaat lijken dan een medische informatiebron voor anderen binnen dit forum. Wie weet wil ik dit zelf nog wel eens nalezen in de (nabije) toekomst.
Vanmorgen (weer eens) naar het UMCU geweest voor een PCR test. Ik kom er de laatste tijd zo vaak dat ik bij de ingang al begroet word alsof ik een BN-er ben. Zelfs de dame die bij mij vandaag de PCR test afnam herkende mij nog van vorige week. Wel bijzonder als je honderden mensen op 1 dag in hun neusgaten en keelholten kijkt. Misschien dat ze die neus van mij niet kon vergeten🤣. Deze PCR test is nodig voor de scan komende vrijdag, althans als de uitslag negatief is.
Nu de horeca weer gedeeltelijk open is de komende periode maar eens wat vaker naar de kroeg gaan i.p.v. naar het UMCU, vroeger mijn 2e huiskamer en voor zaterdag a.s. is er in ieder geval al gereserveerd. Nu nog een lekker lente zonnetje en ik ben zo goed als helemaal gelukkig.
Ook voorzichtig weer eens naar een vakantie aan het kijken in het voorjaar. Wordt het dan eindelijk toch Aruba nadat deze geplande reis 2 jaar terug 3 dagen voor vertrek werd gecanceld door het uitbreken van corona?
Het lijf 'piept en kraakt' wel de laatste dagen. Mijn favoriete tv sport programma in de ochtend moet het al enkele dagen zonder mij doen maar dat merkt vast niemand bij omroep Max. Vraag mij ook wel eens af hoe deze omroep toch aan die 'vrijwilligers' in dit programma komt? Om toch nog wat te doen vandaag aan sport toch vanavond maar even op de cross-trainer ondanks mijn aardige wandeling vandaag.
Blijf ik nog met 1 vraag al geruime tijd zitten: ik lees veel andere blogs van mede-genoten op dit forum. Sommige blogs vind ik moeilijk om te lezen daar sommige van 'ons' inmiddels niet meer leven en dit soms vermeld word in blogs van bevriende mede-genoten.
Zouden de moderators van dit kanker.nl forum een speciale pagina kunnen aanmaken waar hier misschien wat meer aandacht aan gegeven kan worden? Nu is het zo dat als iemand overleden is binnen kanker.nl de blog ophoud en niemand weet wat/waarom alhoewel wij natuurlijk het wel weten.
Het stopt zo plotseling en vind dit zelf moeilijk. Wat vinden jullie binnen dit forum? Ik dacht aan een soort condoleance register. Het is maar een idee!
4 reacties
Ik heb daar onlangs een blog aan gewijd. Ik ken een aantal bloggers die er niet meer zijn. Ik voelde een gêne om een hartje te plaatsen bij een reactie van een definitief (ex) patiënt, maar lieve vrienden hebben mij aangemoedigd om dat toch vooral te doen. Een fijne liefdevolle reactie heeft eeuwigheidswaarde. Dood of niet.
Overleden bloggers kunnen niet meer bloggen. Maar vaak doen nabestaanden dat nog eenmaal uit naam van. Ik vind dat genoeg. Ik wil het kanker.nl team ook niet belasten met ongemakkelijke vragen waarom een blogger niet meer blogt.
Er is wat voor te zeggen. Ik mis Lies, Marjan, moeizaam makker, Joke en Tom de Q, Jelle en vele anderen. Je weet vaak niet wat je met je gevoel moet als ze er niet meer zijn. Voor alle lotgenoten hier iets om over na te denken.
Goede vraag, Tom. Mensen vragen soms aan hun familie of een bevriende blogger om een bericht te plaatsen. Of ze kondigen zelf aan: dit is mijn laatste blog.
Maar er verdwijnen ook veel mensen heel stilletjes van de site. Dan moeten we maar gissen of iemand er nog is en na een tijd concluderen dat dat waarschijnlijk niet het geval is. Dat is heel moeilijk, maar het is een keuze die we denk ik moeten respecteren. Het kan ook moeilijk anders. Ik denk dat ook de medewerkers van deze site dan niet weten dat iemand is overleden. Dus wat kunnen zij dan doen?
Sterkte,
Hanneke
Inderdaad een goede vraag, Tom, en ik herken ook wel het jezelf afvragen wat er met iemand is gebeurd waarvan je niets meer hoort op deze site. Iemand kan zijn overleden, maar dat hoeft natuurlijk niet.
Dat open einde, het niet-weten, vind ik persoonlijk ook wel iets hebben. Veel mensen bloggen hier anoniem. Dat geeft een bepaalde vrijheid. Iedereen kan er voor kiezen om zijn of haar ziekteproces tot het laatst toe te beschrijven, afscheid te nemen of via een nabestaande na het overlijden laten weten dat diegene niet meer onder ons is. Die ruimte is er en het is aan een blogger om daar invulling aan te geven of niet. En de lezer rest niets anders dan dat te respecteren.
Ik denk ook dat het voor de redactie van deze site ondoenlijk is om een ‘In memoriam’ bij te gaan houden. Ook zij moeten dan met informatie gevoed gaan worden en door de afhankelijkheid daarvan blijft de kans op een onvolledig stuk aanwezig. Dat is althans een aanname van mij. Misschien kan de redactie hier zelf wel het beste antwoord op geven.
Veel sterkte, Tom!
Groet,
Carolina