Donderdag 18 november 2021 -Vrienden voor het leven-
(foto: Eindelijk....een droom golfbaan gelopen The Dutch)
Deze column wil ik wijden aan al die mensen om ons heen die zo enorm goed voor ons zorgen. Het is niet voor te stellen dat wij bijna dagelijks worden voorzien van eten, bloemen, fruitmanden, kaarten, brieven en weet ik wat nog meer. De uitjes en dineetjes en zelfs reisjes naar waar wij maar heen willen. Ik kan er weer natte ogen van krijgen. Zonder jullie waren wij hier nooit zo goed door deze moeilijke tijden heen gekomenā¤ļø.
Vanmiddag toch een traantje moeten wegpinken daar ik weer eens overmand werd door iets wat ik niet wil delen hier op papier. Je kan soms zo verrast en stil worden van gebeurtenissen die mij nu op mijn pad komen.
Dat doet mij tevens beseffen dat het moeilijk voor te stellen is dat er medegenoten zijn in een vergelijkbare situatie als die van mij en zij deze last en pijn alleen moeten dragen en maar moeten zien hoe zij de dagen doorkomen. Hoe doen zij dat dan toch? Het is bijna onmenselijk. Zulke medegenoten zouden enkele malen in de week een "buddy" moeten hebben voor hulp.
Het was meer UMC dag. 2 afspraken gehad die beide te maken hadden met de komende start van het medicijn Lenvatinib. Dit zijn niet zomaar even een paar pilletjes die je krijgt maar hier zit een heel specialisten-team achter van diverse Universitaire ziekenhuizen in NL die met elkaar samenwerken. Ik zal volgende week ook allerlei documenten moeten tekenen en voordat dit gaat plaats vinden zal ik nog diverse onderzoeken moeten doorstaan waaronder een biopt uit mijn bekkenbot. Wat wij nog niet wisten is dat dit medicijn ook mijn andere kleine tumoren in mijn longen en bekken zal aanpakken. Gek genoeg had de specialist het van vandaag het niet meer over mijn lymfen. Ach....heb ik ook eens een gelukješ. Tweede afspraak met een verpleegkundige die ons alles vertelde over dit medicijn wat dit allemaal met je kan doen. Heerlijke bijwerkingen....ik kijk er al naar uit!
Hoe graag ik ook wil, het lukt mij niet meer dagelijks te schrijven. Ik doe mijn best maar net als professionele schrijvers :) heb ook ik wel eens geen zin of inspiratie. En de dagen zitten zo vol met allerlei activiteiten dat ik er gewoon niet aan toe kom. Het moet ook geen verplichting gaan worden.
Oh ja...vandaag de mijlpaal van 10.000 views gehaald. Wie zijn dat toch allemaal?
No worries, be brave and have a good night sleepš“
6 reacties
Schrijven is geen moeten hĆØ. Je doet het omdat je het wilt en omdat het jou een goed gevoel geeft.
Die tienduizend views.....Wist je dat de website niet bijhoudt dat het IP adres elke keer hetzelfde is? Dus als je zelf wat minder kijkt, dan loopt de teller niet zo hard op, hahaha. Nee, alle gekheid op een stokje, je hebt een groot netwerk en ze zijn met je begaan.
Kalm aan hoor, loop jezelf niet voorbij!
Dank Zweef weer voor je mooie positieve woorden. Zoals ik hieronder ook al naar Joke reageerde zou je op een gegeven moment graag de personen achter de reacties graag een keer willen ontmoeten. Misschien iets voor mij om eens wat over te schrijven.
Ik heb begrepen dat er in het verleden weleens kanker.nl ontmoetingsdagen zijn gehouden. Misschien ooit eens weer? Van de andere kant, niet voor iedereen komt er een ooit.
Het lijkt mij wel een leuk initiatief.
Nou, dan moet ik maar met de "billen bloot" (ietwat ongepast wellicht). Ik ben 1 van de 10.000 die verantwoordelijk is voor het lezen van je blogs. Ik heb Vooralsnog Genezen Kanker - hoe moet je dat anders noemen - en ben Beginnend Golfer. Fan van je positieve schrijfstijl, en jaloers op je golfskills (mij laten ze de parkeerplaats van The Dutch nog niet eens op :)).
Zo, dat is eruit! Fijn weekend, Tom!
Joke
Hallo Joke, wat leuk jou reactie en heel fijn dat je 1 van de 10.000 bent. Bij alle reacties die ik via dit blog ontvang zou ik zo graag de mensen die reageren zo graag eens willen ontmoeten. Gewoon.....omdat zij zoveel herkennen en het toch een beetje een band schept zo wij met z'n allen.
Wat betreft dat golfen.....ik zou ook op die baan normaal ook de parkeerplaats niet op mogen maar ach zo waardeer je je eigen golf omgeving des te meer!
Hoi Tom,
Ik sluit aan bij Joke vwb jouw blogs lezen... maar sja, geen verrassing voor je want dat heb je al gezien :-)
Golfen vindt mijn arm helaas niet leuk/fijn..
Schrijven als je zin hebt, als het lukt, als je inspiratie hebt, als je wilt... Hier moet niets, dus ook schrijven is geen moet.
Als je stukjes van/bij mij leest, lees je over een heel bijzondere kankervriendschap van lotgenoten hier...
Liefs xx Hebe