Dinsdag 16 augustus 2022 -Aanvaarding is het sleutelwoord-

foto: de Melati, de Indische Jasmijn. Symbool als teken van respect, betrokkenheid en medeleven  Draag de Melati van 5 mei tot 15 augustus en laat zien dat u herinnert en herdenkt.

(Voor miljoenen mensen was de Tweede Wereldoorlog 75 jaar geleden in Nederlands-Indië in mei nog niet voorbij. Zij moesten nog volhouden tot 15 augustus. NATIONALE HERDENKING 15 AUGUSTUS 1945 organiseert jaarlijks een herdenking van het formele einde van de Tweede Wereldoorlog voor het Koninkrijk der Nederlanden en van alle slachtoffers die tijdens die oorlog in het voormalig Nederlands-Indië zijn omgekomen.)

Elke dag laat ik wel een paar tranen,  door iets uit de krant, een filmpje op internet of zomaar ineens als ik door het huis loop. Ik word de laatste tijd emotioneler en vind dit helemaal niet erg. "Tranen reinigen  het hart"   is  een mooie  uitspraak  en het lucht heerlijk op. 
Voor mijn ziek zijn kan het zo maar zijn dat ik jaren geen traan heb gelaten,  zelfs niet van geluk, wel denk ik van het lachen. Ook dat zou wel weer eens fijn zijn tranen van de pret!🤣

De week is  na afgelopen weekend dat wij met 4 stellen een heerlijk weekend in Oosterhout zaten wat minder begonnen qua energie en fitheid. De morfine lijkt wat uit te werken over de lange termijn en dat merk ik vooral door de pijn in mijn lichaam die vooral 's-morgens plots opkomt. Lekker spul hoor die vloeibare morfine die ik dan mag en na een minuutje of 2-3 verdwijnt de pijn. De laatste tijd neem ik het wat vaker en ik weet dat ik er inmiddels verslaafd aan ben want weken geleden probeerde ik er 'cold-turkey'  mee te stoppen (geen idee waarom) en een halve dag later begonnen uit het niets mijn benen en armen te trillen en te shaken. Conclusie: ik ben een junk!😋
Tevens heb ik mij in het kader van de  medische "voorruitgang"  mij toch opgegeven voor medisch/onco- fitness maar heb daar eigenlijk inmiddels al een beetje spijt van. Nog geen uur les gehad maar kan ik die energie die ik hier in ga stoppen niet beter bewaren voor andere leuke dingen die energie kosten? Er valt bij mij niks meer op te bouwen of te genezen en helaas weten zij het bij de MTC-fitness ook niet wat ze met mij aan moeten. De collega-sporters die daar komen om te herstellen en ik niet helaas.

Gisteren (15 augustus) aanwezig geweest bij de  herdenking  van de bevrijding van Nederlands-Indië in 1945  bij de Observant in Amersfoort.
Het blijft bijzonder deze dag en hoe gek  het ook klinkt  ik voel mij altijd fijn en erg 'senang' in de nabijheid van Indische Nederlanders. Dat had ik in mijn jeugd al maar wist  niet dat ik daar wat mee moest doen en zo jong geen idee hoe dat kwam. Ik had altijd Indo-vriendjes of -vriendinnetjes maar uiteindelijk viel ik in mijn pubertijd toch meer op blond en ja dat lekkere  eten heb ik  dus wel behoorlijk gemist.😄. Ook mede doordat mijn vader eigenlijk helemaal niet (Indisch) kon koken. Wij leerden de Indische keuken pas echt kennen als wij op bezoek gingen bij mijn ooms en tantes van mijn vaders kant. Tot op latere leeftijd gingen wij dan altijd heel graag mee.

Door de wat intredende  lichamelijke ongemakken  schaf ik ook steeds meer  'gehandicapte'  attributen aan. Anti-uitglijbadmatje,  muur-douchebeugel, spraakversterker (daar mijn stem voor 90% weg is), golf-buggy gebruik  en wie weet wat nog meer in de nabije toekomst. Het is even wennen maar hoort er bij! 
In mijn jongere jaren vond ik het maar raar dat als ik mijn ouders zag deze steeds langzamer gingen bewegen. Ik heb er nu zelf mee te maken en het begint met mij nu al met uit bed stappen, de trap naar beneden lopen met hand aan de reling en de krant bij de voordeur oprapen. Helaas gaat fietsen ook niet meer zo strak en moet inmiddels toch een beetje  beter uitkijken, de morfine zal hier ook wel een beetje debet aan zijn.  Ik ga dus mijn elektrische fiets maar niet opvoeren en toevallig werd ik daar vanavond bij het nieuws al voor gewaarschuwd🤣. Nee hoor, 25 km/h  gaat hard zat!

Ik probeer gedurende de dag wat te klussen in het huis maar alles duurt inmiddels 10x zo lang als vroeger. Voor elk wissewasje weer naar boven en een klusje van 10 minuten gaan een halve dag duren.
De afgelopen tijd veel DHZ spullen gekocht, verf, kwasten, allerlei elektrische gadgets  en hand-gereedschap maar of ik daar nog gebruik van ga maken weet ik niet. Vorige week een mooie Multitool gevonden in de schuur die ik jaren geleden gekocht had maar geheel vergeten was. Ben bang dat meer mannen dit laatste wel zouden kunnen herkennen, toch? Hebbe...hebbe....hebbe want wie weet wanneer je het nodig hebt.

Vorige week tijdens een fietstripje naar de andere kant van Amersfoort met mijn fiets door het buurtje gefietst waar ik ben opgegroeid zo rond 1968-1975. Het is er nog zo goed als het zelfde, een echte 1960 woonwijk waar wij toen nog als jonkies van 8-9 jaar bij elke vrije gelegenheid gingen  ravotten, voetballen, bomen klimmen, vlotten maken in de vijvers, zelf je fiets (moeten) repareren en band plakken, in de winter ijsschotsje springen, pijltjes schieten met pvc buizen. Wat een mooie herinneringen. Helaas zie je niks hiervan nog terug  bij de hedendaagse jeugd. Ik herken het aan mij zoon, hij is 23 en is redelijk handig maar een band in 1 keer goed plakken blijft toch een hele opgave.

Vandaag hadden lief en ik een bijzondere rondleiding. Wij hebben een hospice bezocht hier in Amersfoort waar ik inmiddels voor ben ingeschreven. Niet dat het zeker is dat ik er  uiteindelijk gebruik van ga maken want er zijn natuurlijk allerlei onverwachte omstandigheden die dit  waarschijnlijk niet meer noodzakelijk maken. Voorbeelden benoem ik maar even niet ..... worden wij niet vrolijk van. Wel een hele mooie locatie maar ik ben er nog niet aan toe alhoewel mij wel al werd gevraagd wanneer ik dacht te gaan "inchecken"🤣. Zolang ik rechtop kan staan nog niet!

Enkele maanden terug ergens in het voorjaar een beginnetje van mijn eigen rouwkaart gemaakt.  Had ik  uit 'de losse pols' als  datum van overlijden 17 augustus 2022  ingevuld. Dat is morgen dus en maak het mij nou niet erg makkelijk om deze blog vandaag nog te publiceren. Hoe noemen ze dat?  Het enig wat mij te binnen schiet is 'je eigen graf graven' maar ik bedoel een andere uitdrukking. 
Maar niet gevreesd..... nog steeds  bekruipt mij bijna elke  avond het gevoel van geluk. Hoe dat komt geen idee maar ik ben nog steeds een gelukkig mens maar dit heb ik ook al zo vaak geschreven. Ook morgen weer een mooie dag in het verschiet.

Lekker slapen en morgen gezond weer op. Liefs!