Dinsdag 14 december 2021 - Je kan niet dapper zijn zonder angst-

Het was vanmorgen zwaar de aflevering van 'Nederland in beweging'. Het lijkt niks maar ik moest toch echt even zitten na 15  minuten. Vroeg mij gelijk af wie binnen dit forum dit ook dagelijks doet? Vroeger keek ik met een minachtende glimlach als ik dit op TV voorbij zag komen en kon mij toch echt niet voorstellen dat ik dit ooit nog eens pittig zou gaan vinden. Inmiddels weet ik beter.....
Morgen wordt de bestelde Crosstrainer geleverd waar ik met 'nieuwe' energie gebruik van ga maken. Ik merk dat ik lui word en merk dat aan mijn rug en been spieren dus dit ouwe lijf moet wat meer in beweging komen. Ook vrouwlief kijkt er naar uit daar haar sportschool ook niet meer de openingstijden heeft wat haar uitkomt. Volgende foto op deze blog van mij kan je dus al raden.

Inmiddels 3 dagen aan de Lenvatinib (ik kan het nu zonder fouten schrijven) en concentreer mij nu enkele malen per dag of ik niet iets vreemds voel. Gek dat als je weet dat een medicijn zoveel bijwerkingen heeft je bedacht bent op elke gevoels-afwijking in je lichaam. Nou...niet dus tot op heden en ja misschien wat vermoeider maar dat kan ook best de corona-tijd zijn, het depressieve weer al weken lang of  de naweeen van de bestraling. Kortom; Nothing on the hand!

De Kerstboom staat al enkele dagen en heb de afgelopen tijd enkele kadootjes voor ons gekocht. Toen afgelopen week een van mijn vriendjes hier was viel hem de vele kadootjes onder de boom op. Toen ik zei dat dit mijn laatste Kerst is dat ik dat kon doen werd het even stil. Voor velen is het nog steeds onwerkelijk het hele gegeven van mijn ziekte en daar is het beeld wat ik de afgelopen tijd laat zien ook wel een beetje schuldig aan. Kanker is een sluipmoordenaar!

Over de titel van vandaag "Je kan niet dapper zijn zonder angst" heb ik veel nagedacht de laatste weken. Ik denk wel 100x per dag aan de tijd die mij nog gegeven is en het uiteindelijke einde maar ik voel nog geen angst. Hoe zit het dan met dat dapper zijn bij mij?