Vierde keer AFT
Deze keer een hoop onrust in de aanloopfase. Eerst werd gesteld dat deze vierde keer mogelijk niet vergoed zou worden, omdat de trial maar uit 3 sessies bestaat. Toen dat verhaal opgehelderd was, kwam er verwarring over de MRI die in het protocol van de trial staat: 1 jaar na starten met lipofilling. Maar in het ziekenhuis zeiden ze opeens een half jaar na de derde vulling. (Volgens protocol is er een vulling na 0, 3 en 6 maanden, MRI op maand 12; bij mij heeft ze gevuld op 0, 4 en 8 maanden: dan klopt het dus niet meer). Lang verhaal kort: heel, heel veel stress of het door zou gaan (zou nogal veel impact hebben op werk en prive) maar uiteindelijk is het goedgekomen. Ik ben uit daarvoor uit de studie gestapt. Wat mij onnodig leek, maar goed.
De MRI liet zoals verwacht geen afwijkingen zien. Maar met die bevestiging was ik wel erg blij, zeker toen ik later die week opeens een knobbeltje voelde. En die de week erna gegroeid was en ik een nieuw knobbeltje in de andere borst voelde. Op mijn e-consultvraag kreeg ik alleen vaag antwoord van verpleegkundige, die DACHT dat het geen kwaad kon…
Afgelopen donderdag dus de vierde AFT. De pc had de vraag niet doorgespeeld gekregen, en vond het wel gek, want het zouden waarschijnlijk vetbultjes zijn, maar die zouden wel zichtbaar geweest moeten zijn op de MRI…. En toen kletste ze verder over de ingreep. Deze keer hoefde ik vooraf en achteraf geen vacuumcups te dragen omdat dat in mijn geval geen toegevoegde waarde zou hebben volgens de pc. Dus kon ik tot de laatste dag doorwerken, al stond mijn hoofd wel steeds meer in het teken van de ingreep.
Ik moest er om 11.15 uur zijn, de OK was om 13.15 uur gepland. Na de intake en bloeddrukmeting (145/89 ‘het komt vaker voor dat de bloeddruk hier hoog is vanwege de stress’) zou ik foto’s moeten maken in het kader van de trial en nig wat testjes. Maar het ging blijkbaar vlot in de OK, want ik werd gehaald om eerder om te kleden, dus die foto’s en testjes werden geskipt.
Eenmaal in de ruimte voor de OK werd een infuus aangelegd. Althans, dat was de bedoeling, maar deze dame deed iets niet helemaal goed, want jeetje, wat deed dat pijn! De tranen sprongen in mijn ogen terwijl ze bleef herhalen dat ze niets fout deed. Gelukkig kwam er snel iemand bij die het er weer uithaalde, en aan de andere kant het infuus aanlegde. Dit was vertrouwd, even het gevoel van het prikje, en daarna geen last. Wat een verschil.
Op de OK hadden ze een warmtematrasje, zoals een elektrische deken (ipv voorheen op een soort lek luchtbed). Het is blijkbaar belangrijk dat ik van te voren goed warm ben, omdat ik anders tijdens de procedure te veel afkoel. Ik klaag niet over die heerlijke wamte.
Na afloop vertelde de pc dat het deze keer heel gemakkelijk was gegaan. Uit mijn heupen (zadeltassen) hadden ze het vet gehaald en per kant 225cc ingespoten. Meer lukte niet, dan lekte het uit het vulgaatje aan de andere kant. Wat ik raar vind is dat ze het van te voren over 250-300cc had, en nu heel enthousiast was over 225. Dan moet ik nog even schakelen.
Had wel veel moeite om wakker te worden, en was eerst gedesoriënteerd. Toen ik bij genoeg was kreeg ik zoals altijd een waterijsje. Omdat mijn saturatie niet goed was had ik het zuurstofsslangetje nog onder mijn neus. En omdat mijn bloeddruk wel erg laag was (75/40) moest er twee keer epi bijgespoten worden. Maar deze keer niet misselijk!
Eenmaal terug op de afdeling werd mijn bloeddruk nauw in de gaten gehouden. Ik heb wat boullion gedronken en een beschuitje en yoghurt gegeten. Tegen 19 uur mocht ik naar huis. Met natuurlijk weer de leefregels om zo min mogelijk in te spannen, om zoveel mogelijk vet te laten plakken. Net als de vorige keren lijkt het heel wat zo direct na de lipofilling. Ben heel erg benieuwd wat ik hiervan over hou. De pc tipte dat ik een balconettebh met beugels zou kunnen dragen, voor een goede vorm. Een nieuwe bh uitzoeken vond ik teveel moeite, dus heb gezocht in mij kast. Ik draag nu een oude beugelbh, die dus te ruim is, maar wel het vet modelleert zodat het niet teveel uitzakt, hoop ik.
Over 2 weken controle bij de pc. Waarschijnlijk komt er nu een rust periode, want ze wil pas over een half jaar kijken hoe nu verder. Dat vind ik best lastig, zou graag gewoon doorgaan zodat het sneller allemaal achter de rug is. Want het hele proces duurt allemaal wel erg lang…
Komende weken ben ik niet aan het werk. Probeer wat te lezen en te netflixen. Omdat ik op mijn rug moet slapen, wat niet zo goed lukt als buikslaper, ben ik wel moe. En door de zoveelste narcose werkt mijn brein wat trager. Gelukkig vind mijn man het niet erg voor mij te zorgen.
