4 maanden na 5e AFT

Toch blijft het spannend, zo’n controle. Vier maanden na de vijfde AFT (autologe vettransplantatie) mocht ik weer langs bij de plastisch chirurg. Gelukkig zag ze zelf ook dat er nog een zesde vulling nodig is. Er zitten nog deuken, intrekkingen en een duidelijk volumeverschil. Links blijft wat achter bij rechts.

De volgende vraag was meteen: waar gaat ze het vet vandaan halen? Dit keer heeft ze genoteerd dat het uit een vetkussentje onder mijn bil kan komen – dus weer starten in buikligging – en daarna eventueel uit de flanken en buik. Ik denk zelf dat daar nog genoeg te vinden is.

Tussen neus en lippen door voelde ze een klein knobbeltje. Volgens haar hoogstwaarschijnlijk vetnecrose, maar dat vraag ik donderdag bij de jaarcontrole bij de oncoloog nog even na.

De forse intrekkingen in het litteken, dat aan mijn ribben vastzit, vragen nog wat geduld. De oplosbare hechtingen zitten er nog, en volgens haar wordt het vanzelf soepeler en natuurlijker als die verdwijnen.

We hebben het ook gehad over de laatste stap: tepelreconstructie of alleen een tatoeage. Ik kies voor dat laatste. Voor nu voelt het alsof er nog één operatie te gaan is, en daarna de tattoo.

Maar zover is het nog niet. Eerst deze zesde ronde. En dan weer verder, stap voor stap – met de lange adem die ik inmiddels wel ken.