Waar begin ik met vertellen?
Mis
Het afgelopen half jaar is er veel gebeurd. Waarschijnlijk was het al langer goed mis. De afgelopen drie jaar voelde ik mijn gezondheid duidelijk achteruitgaan. . Vreemde vage klachten zoals dubbelzien, steeds slechter lopen, vaak moe en ziek... De ene specialist na de andere heb ik bezocht. Tot ik me liet verwijzen naar de afdeling waar ik bijna twintig jaar geleden ben behandeld. Uiteindelijk bleek de kanker terug te zijn: een nieuwe primaire tumor in het eerder bestraalde gebied met uitzaaiingen hoog in de buik en in de borstholte. Deze keer is de kanker terug om niet meer weg te gaan.
Behandelingen
Inmiddels heb ik chemokuren en immunotherapie ondergaan. Deze deden na vier rondes niets meer voor me en inmiddels zijn ze gestaakt. Dat betekent rust in de tent en dat doet me op zich goed. Ik heb (nog) geen pijn en probeer er met mijn man, kinderen, familie, en vrienden het beste van te maken. Gek genoeg lukt dat vaak best goed. Ik word verwend met lekker eten en er is veel liefde om me heen.
Loslaten
Uiteraard is er ook veel verdriet en soms boosheid. Ik vind het moeilijk om het verdriet bij mijn naasten te zien, en het word nog heel lastig voor me om ze straks los te laten. De liefde tussen ons is groot en sterk.
Zolang ik geen pijn heb en ik een beetje kan genieten ben ik ook dankbaar. Dat is er ook.
Lieve mensen, wat moeten we soms toch heftige dingen meemaken. Ik heb kanker.nl altijd zo'n fijne plek gevonden met zoveel wederzijds respect en liefdevolle reacties. Dat wou ik nog even kwijt. Hebben jullie nog goede tips voor. mij of mijn naasten?
Veel liefs, Sandra
8 reacties
Lieve Sandra,
Hartelijk bedankt voor je positieve reactie over Kanker.nl, dit stellen we erg op prijs. We hopen dat je ook in deze trieste nieuwe fase gesteund mag worden door de vele lotgenoten op deze site. We willen je veel sterkte en liefde toewensen in deze nieuwe tijd van zorgen en verdriet voor jou en je gezin en dat je veel warme reacties mag ontvangen van lotgenoten.
Namens Kanker.nl,
heel veel sterkte gewenst,
Marenov (moderator prostaatkanker)
Lieve Marenov,
Dankjewel voor je lieve wensen.
Liefs, Sandra
Lieve Sandra, Ik hoop dat je nog heel lang niet los hoeft te laten! Je bent zo'n leuk mens :). Daarom word je natuurlijk ook zo verwend met liefde en lekker eten. Wat is dat toch met eten, de ultieme verwennerij :).
Lieve Deborah, dankjewel voor je berichtje. Ik vond het contact met jou altijd fijn. Blijf nog lang je goede werk doen voor die mooie stichting.
Liefs, Sandra
Ach Sandra, wat een naar bericht is dit.
Dit is wat we allemaal vrezen te horen op een dag. De ziekte is er weer, om niet meer weg te gaan. Deal er maar mee. Niemand weet hoe dat moet. Je klinkt best berustend, maar natuurlijk hoor ik ook de moeite met loslaten. Dat is denk ik het allerergste: je liefjes achterlaten, terwijl jij vertrekt.
Je vraagt om tips.
Ik heb van dichtbij meegemaakt hoe mijn man gestorven is. Voor hem was het het fijnste om tot het einde door te gaan met zo ‘normaal’ mogelijk leven. Toen de dood hem alsnog overviel, lukte het hem nauwelijks nog om afscheid te nemen. Dat hebben wij, zijn vrouw en kinderen, best moeilijk gevonden. Had hij maar iets opgeschreven, misschien een brief voor ieder van ons, dan was dat troostend geweest. Dit zou dus mijn tip zijn. Geef ieder van je liefjes iets persoonlijks wat ze kunnen koesteren als verbinding met jou. Dat is zowel voor jou als voor hen misschien een troostende gedachte.
En wat betreft dit forum: jij hebt er zelf heel vaak aan bijgedragen dat de gesprekken zo prettig en veilig waren. Dank hiervoor en hopelijk kan je de puf nog opbrengen ons mee te nemen in de ontwikkelingen in je leven.
Lieve groet en veel warmte en liefde gewenst in het komende gedeelte van je reis.
Hoi Ellemes,
Dank voor je lieve en begripvolle reactie.
Mooie tip van die brieven. Wat verdrietig dat het toch nog zo plots ging bij jouw man en dat jullie erdoor werden overvallen. Begrijpelijk dat je dan een soort van afscheidsmoment mist. Ik neem het ter harte.
Veel liefs, Sandra
Hoi Sandra,
Wat een verdrietig bericht hier van jou. Soms hoop je hier “oude” bekende niet meer tegen het lijf te lopen. Gewoon omdat je weet dat ze verder zijn gegaan met hun leven en kanker.nl achter zich hebben gelaten. Wat zal het lastig zijn dat je nu in deze situatie zit zeg. Dan heb je al zoveel op je bordje gehad en nu ook weer dit. Sterkte met alles en hopelijk vind je enige steun terug bij de mensen hier op het forum.
Liefs Bianca
Hoi Bianca,
Dank voor je bericht. Echt he, uiteindelijk willen we voor elkaar gezondheid en fijne dingen. Het is moeilijk om mee te dealen, maar ik ervaar ook zoveel liefde en dat is heel bijzonder. Dat sleept me door veel nare tijden heen.
Veel liefs voor jou.
Sandra