De Waarheid???

Zo alweer 2 maanden verder. Feestdagen liggen al weer ver achter ons. Was weer een memorabele kerst .

Tijd vliegt voorbij. Ik probeer minder op sociaal medium bezig te zijn en zo ook met deze site.

Zie de blog van verschillende mannen voorbij komen welke ik al vanaf het begin volg. Het grijpt mij enorm aan als ik zie in welke fase zij zich bevinden. 1 blogger tovert elke keer als ik weer voorbij zie komen een enorme glimlach maar ook een traan. Dank je wel lieve Willy vooral doorgaan.!!

Vraag mij regelmatig af is dit een voorbode op wat mijn man nog te wachten staat.

Zijn PSA loopt (te) snel op hoewel de oncoloog zich nog niet echt zorgen maakt houd deze vraag ons toch bezig. Zij houdt het voor nu op weefsel residu omdat op de scan van 16 januari geen verandering ten opzichte van de vorige scan waren.

De volgende scan die ongetwijfeld gaat komen zal bepalen of het residu is of toch nieuwe uitzaaiingen of oude die toch weer actief zijn geworden of????. 23 april weer gesprek met oncoloog en voorafgaand hiervan weer bloedprikken. De second opinie staat even tot die tijd in de ijskast.

Jilles slaapt voor zijn doen goed, blijft zoals de meeste k lijders ontzettend moe en energie level is 0,000. Toch blijft hij ondanks dit sporten en sporten hoewel het wel steeds lastiger wordt om zich hiervoor te motiveren, maar toch het doet het toch. Heb hier ontzettend veel bewondering voor omdat ik natuurlijk van dichtbij zijn worsteling zie.

Nog steeds gaan wij naar de sportschool waar ik inmiddels ook garen bij spin. Mijn spier leeftijd is inmiddels 30 jaar. Jullie snappen alles zit weer wat beter op zijn plaats en heb wat minder last van de zwaartekracht.🤣🤣

Wij genieten van de kleine dingen voor Jilles is dat natuurlijk vooral muziek en sporten en voor mij al mijn creatieve hobby’s en onze gemeenschappelijke sauna vrienden. Allemaal super lieve gasten die naast onze directe buren heel erg begaan zijn met Jilles maar ook  met mij. Dat doet mij super goed dat er ook mensen stilstaan bij mijn welzijn. Zoals al zo vaak ik geschreven kanker heb je niet alleen.

Ben ook weer begonnen met een legpuzzels dit heb ik na het overlijden van mijn broer niet meer gedaan. Teveel herinneringen, mijn broer en ik appte elkaar als wij er weer 1 af hadden. Mijn broer was dus ook gek op legpuzzels hij had vlak voor zijn overlijden zijn puzzels naar zijn tweede huis in Spanje gestuurd zodat hij ook daar kan puzzelen. Ik krabbel langzaam op maar het verdriet wordt er niet minder op dat zal altijd zo blijven. Je leert er mee omgaan .

Heb zijn laatste foto (5 minuten voor zijn hartstilstand gemaakt) in epoxy hars gegoten met gekleurde led lichtjes zodat hij elke avond verlicht wordt. Het geeft mij troost en zo blijft hij toch nog een beetje bij mij.

Op naar 23 april de dag van de waarheid?

Groetjes voor nu

Karin