En dat is TIEN! Wie niet weg is, is gezien!
Donderdag 26 juni is het exact 10 jaar geleden dat dikke darmkanker bij mij werd vastgesteld tijdens een coloscopie. Een darmkanker met een extra vervelend celtype (zegelringcellen) die - even later tijdens mijn eerste operatie - uitgezaaid bleek te zijn naar het buikvlies en lymfeklieren.
Maar ik ben er nog! Ook nadat ik in december 2015 bleek mee te doen met een fout soort hamsteractie. Tijdens mijn tweede operatie voor dikke darmkanker werd namelijk ook nog appendix-kanker (LAMN) per toeval ontdekt. Eén kanker laten weghalen en dan gratis een tweede kanker laten wegsnijden. Daar kan de AH nog wel wat leren van het AvL.
De afgelopen jaren is mijn blog steeds stiller geworden. Ik had minder om van mij af te schrijven en ik had steeds minder nieuws, want minder ingrepen en scans. Maar ik ben nog niet "weg"! Ook weet de ziekte mij af-en-toe nog heel nadrukkelijk te herinneren aan de lange weg die ik afgelegd hebt om hier te komen.
Zo als in november 2024, toen een routine coloscopie tot 2x toe overgedaan moest worden. Bij de eerste keer bleek mijn darm namelijk sterk vernauwd te zijn op de plek waar alles in 2022 weer aan elkaar genaaid was na het opheffen van mijn stoma. Bij de tweede poging , ditmaal onder sedatie, is die plek met moeite wat opgerekt. Helaas bleek vervolgens de darm niet goed schoon. Dus de volgende dag daarom nogmaals onder sedatie de scopie ondergaan. De professor die er bij was gehaald voor die derde poging zag gelukkig dat er nul poliepen zaten of andere narigheid. Mooi, want dit keer is mijn APK Dikke Darm geldig tot 2029.
Tijdens mijn reis met darmkanker ontving ik ook mooie dingen. Zoals bezoeken aan Boston, Brussel, Keulen en Porto om nieuwe kennis op te doen en internationale "kankervrienden" te ontmoeten. Daarnaast draai ik mee in diverse projecten waar de Stichting Darmkanker Nederland of Digestive Cancers Europe aan verbonden is, zoals Guide MRD. Het heeft deze "schoolverlater" zelfs het co-auteurschap opgeleverd van twee wetenschappelijke artikelen, waar ik best trots op ben (ahum). Maar ik ben pas helemaal in mijn element wanneer ik 1-op-1 mijn lotgenoten een zetje in de goede richting kan geven. Daar ga ik zeker mee door.
Jullie zijn dus nog niet van mij af :-) In januari 2026 staat mijn allerlaatste scan gepland . Dat levert dus zeker nog één blog op. Hopelijk het blog waarin ik de hoofdtitel van de blogs die ik 2015 koos ("omdat-het-nog-niet-weg-is") zal kunnen veranderen in een vet gedrukt BUUT VRIJ!
10 reacties
Lekker bericht, Vincent. Dit zijn de berichten waar je op hoopt. De weg is niet makkelijk geweest, verre van, maar inderdaad: als je er wat van probeert te maken, komen er mooie dingen op je pad. Gegarandeerd! En dat is fijn voor jou. Maar ook voor de mensen om je heen. Natuurlijk ben je een patiënt (en hopelijk snel ‘geweest’), maar daarmee hoef je niet bij de pakken neer te gaan zitten (alhoewel ook dat af en toe gerechtvaardigd is).
Succes en sterkte daar!
Dank je wel!
Fijn van je te horen… mij ken je niet, maar je hebt mijn zus advies gegeven en een luisterend oor. Je dacht mee, op een level dat wij niet konden. dit betekende meer dan dat je waarschijnlijk weet. Dank!
Fijn dat ik een beetje kon helpen, maar dat maakt de pijn die deze verschrikkelijke kloteziekte veroorzaakt er niet minder om.
Van harte gefeliciteerd Vincent! Ik heb de laatste 5,5 jaar met je mee mogen reizen hier op kanker.nl en ik vier graag het feestje met je mee. Op naar de volgende 10!
xx Joke
Ha Joke,
Fijn om wat van je te lezen! En -veeeeeel te laat - nog gefeliciteerd met jouw eerste kankervrije lustrum. Gaat het nog wat worden met jouw tenniscarrière nu je veel extra tijd er bij gaat krijgen?
Haha, op mijn leeftijd hoop ik niet teveel achteruit te kachelen qua tennis(carriere), ook daar is "stabiel" een mooi streven. En jij dan?
Fijn om te horen dat het goed gaat met een van mijn favoriete lotgenoten! Het moet spannend geweest zijn met die meerdere coloscopiën achter elkaar😓 wat een opluchting dat het allemaal toch goed bleek te zijn.
Je mag zeker trots op jezelf zijn met alles wat je gedeeld, geschreven en gedaan hebt. Stiekem ben ik trots dat ik je ken en dat ik jouw steun doorgeef aan anderen alhoewel ik absoluut niet zo’n goed geheugen en kennis vergaring heb zoals jij!
Liefs en groeten van Leon!
Ha Marianne,
Het is wel weer een voorbeeld dat zo'n ziekte je jaren later nog kan trakteren op nare verrassingen.
Ik ben trots op jou en bewonder de manier waarop jijzelf (met steun van die lieverd van een Léon) op jouw eigen wijze invulling geeft aan "Pay-it-forward".
Gefeliciteerd met deze mijlpaal Vincent! Het is fijn om weer een keer wat van je te horen, hopelijk doe je dat straks als je buut vrij bent ook nog af en toe.