4 jaar later

Wat is de tijd snel gegaan. Nu 4 jaar na de diagnose ben ik nog steeds niet de oude helaas. Ik heb een dag werk in moeten leveren door blijvende vermoeidheid. In het dagelijks leven trek ik het maar net. Helaas moet ik wel blijven werken anders heb ik niet te eten. Het valt mij zwaar. Soms denk ik wel eens, had ik de chemo wel door moeten laten gaan. Want de tegewerking van alle kanten had ik nooit zien aankomen. Eerst de 2e keer kanker  dn dan alle ellendige na sleep.

Pfff het is bijna niet meer te dragen