Moe, moe, moe en dan breek je een rib na een hoestbui.

Hoi hoi,

18 maart mijn laatste chemo, en dan ben ik helemaal klaar dacht ik. 
De laatste twee chemo’s waren pittiger, bij de laatste zelfs een paar dagen in bed gebleven. Zelfs van de trap lopen of een overhemd strijken lukte niet . Mijn laatste bezoek aan de oncoloog gehad met het verhaal dat ik geduld moet hebben .

We zitten nu in de maand mei maar ik ben nog steeds erg moe , ik wil zo graag maar het lukt niet. 5 minuten in de tuin werken is al te veel . Gelukkig kan ik wel wandelen , en dat lukt steeds langer met tussenstops op een bankje . 
Vorige week verkouden geworden van snotterende kleinzoons, en begonnen met oedeemtherapie. Ik kreeg veel last van mijn zij, waar de littekens zitten en waar ik ben bestraald, en het werd steeds erger, kon ook niet meer diep ademhalen en bewegen deed erg veel pijn.

Ziekenhuis gebeld en ik kon de volgende dag komen, bleek ik door het hoesten mijn rib gebroken te hebben . Alles is wat poreuzer geworden na bestralen en chemo.

Bij de fysio gelijk in getapt en pijnstillers gekregen . Superlieve arts die de tijd nam om me gerust te stellen dat het echt niks anders was. 
Thuis wilde ik even de droogmolen uit het karton halen maar dat ging mis, oeps. Gelijk naar de eerste hulp, 6 hechtingen in mijn scheenbeen ,Je snapt dat ik wel even erg boos op mezelf was.

Gelukkig was het mooi weer en heb ik lekker buiten gezeten .

Hopelijk ben ik snel minder moe en kan ik weer iets oppakken, voel me verder erg verdrietig over alles wat me is overkomen . 
Ik ben altijd vrolijk en sta voor iedereen klaar ( moet van mijn arts vaker NEE zeggen) maar weet nu niet goed met mezelf raad . Afspraak maatschappelijk werk gemaakt, 

Veel liefs