Saartje???
Mijn "logeerpartijtje" is goed en gezellig verlopen tot half 8 had ik gezelschap naast mij van een hele gezellige dame uit het kleine achterhoekse dorpje Megchelen en daarna was de zaal voor mij alleen.
Alle gekheid op een stokje ik ben de 2e Chemodag helemaal goed doorgekomen, het liep allemaal leker soepel en eindelijk weer een dag dat ik goed gegeten heb, lunch en diner. De voedingsassistente moet trouwens een baan gaan zoeken die ze wel leuk vind, maar ik denk dat ze binnenkort, na de klachtenafhandeling, druk aan het zoeken moet. Over de keuken niets anders dan lof, ze bereiden heerlijk eten.
Helaas moest ik wel aan de plasmedicijnen want ik had teveel vocht vastgehouden en dan komt er van slapen niet erg veel, je loopt echt de hele nacht heen en weer naar de wc. Voor andere patienten was het maar goed dat ze niet bij mij lagen.
Thuis aangekomen had ik nog voldoende energie en heb na het zien winnen van die mooie gouden medaille van Suzanne nog even boodschappen gedaan (als het nog kan dan doe ik het nog zelf). Maar natuurlijk dit had ik niet moeten doen want na het opruimen van de boodschappen ben ik helemaal op en misselijk (toch maar niet meer doen). Ik had het kunnen weten hoor want het huishouden is mij ook al te zwaar(ik doe het het ook niet graag hoor) dus moet snel op zoek voor een hulp en er wordt gezegd dat dat via de WMO kan. Morgen maar eens contact opnemen met een thuiszorgbedrijf die een Saartje voor mij heeft, al is het maar voor 1 uurtje per week.
Alle gekheid op een stokje ik ben de 2e Chemodag helemaal goed doorgekomen, het liep allemaal leker soepel en eindelijk weer een dag dat ik goed gegeten heb, lunch en diner. De voedingsassistente moet trouwens een baan gaan zoeken die ze wel leuk vind, maar ik denk dat ze binnenkort, na de klachtenafhandeling, druk aan het zoeken moet. Over de keuken niets anders dan lof, ze bereiden heerlijk eten.
Helaas moest ik wel aan de plasmedicijnen want ik had teveel vocht vastgehouden en dan komt er van slapen niet erg veel, je loopt echt de hele nacht heen en weer naar de wc. Voor andere patienten was het maar goed dat ze niet bij mij lagen.
Thuis aangekomen had ik nog voldoende energie en heb na het zien winnen van die mooie gouden medaille van Suzanne nog even boodschappen gedaan (als het nog kan dan doe ik het nog zelf). Maar natuurlijk dit had ik niet moeten doen want na het opruimen van de boodschappen ben ik helemaal op en misselijk (toch maar niet meer doen). Ik had het kunnen weten hoor want het huishouden is mij ook al te zwaar(ik doe het het ook niet graag hoor) dus moet snel op zoek voor een hulp en er wordt gezegd dat dat via de WMO kan. Morgen maar eens contact opnemen met een thuiszorgbedrijf die een Saartje voor mij heeft, al is het maar voor 1 uurtje per week.