Gaat HET goed?

Het is alweer 5 maanden na de diagnose en inmiddels ook alweer 3 maanden na de laatste bestraling en chemo dus tijd voor een update. Ik ben 2 weken geleden even op bezoek gewest bij de radiologe omdat ik al een tijdje een dikke wang had, het was gelukkig niks ernstigs het is oedeem en m.b.v. therapie gaat dat wel over. Ondertussen krijg ik ook oncologische fysio, dat is niks bijzonders ik ga gewoon 2 x per week naar de sportschool en sport daar onder begeleiding. Ik word er ietsje fitter van maar het gaat mij wat te langzaam en ik had mij er meer van voorgesteld, maar ik kom de deur uit want dat doe ik toch te weinig omdat ik de energie nog niet heb, lichamelijk maar ook geestelijk. Afgelopen donderdag ook nog op controle geweest zowel de radiologe als de kaakchirurg hebben even alles gecheckt. Het ziet er allemaal goed uit volgens hen is de kanker weg en toch blijf ik mij zorgen maken. Ik voel namelijk weer een knobbeltje op de tong, maar volgens de 2 artsen is dat nog een bestralingswond laten we het hopen. Op 2 juli moet ik weer naar de kaakchirurg om de implantaten bloot te leggen en die kijkt nog een keer naar dat knobbeltje(als het er nog zit) en besluit dan of er actie(een biopt) genomen moet worden maar ik hoef mij nergens druk om te maken zegt hij. Ik hoop er maar het beste van want druk maken doe ik toch want dat doe ik tegenwoordig om alles. Wat verandert deze ziekte je leven toch veel ook al ben ik schoon. Lichamelijk is er veel kapot gegaan en dat is op papier allemaal makkelijker te repareren dan wat er geestelijk kapot is gegaan en nog kapot gaat of kan gaan. Lichamelijk gaat het ook best wel goed, daar heb ik weinig tot niks te klagen over behalve de vermoeidheid. Maar waar is de spontane ik gebleven???? Op het moment is die ver te zoeken en daar heb ik het zwaar mee, ik voel mij zo nutteloos, lusteloos! De levenslust staat echt op een laag niveau en geestelijk is het zwaar, heel zwaar en dat maakt de vermoeidheid ook steeds erger. Maar ja hoe gaat het nu dus met mij? Wat moet ik daar nou op antwoorden. Ik weet het niet want het lijkt geestelijk echt steeds slechter te gaan. Ik maak mij echt om alles druk, ben angstig voor alles wat er gaat gebeuren en ik moet doen, over 5 minuten, over 1 uur, over een week, etc. etc. Bang voor de toekomst, komt het allemaal wel goed na deze klote ziekte. Nu denk en voel ik steeds dat dat niet zo is. Deze ziekte is geestelijk heel veel zwaarder dan lichamelijk en ik begin langzaam aan te begrijpen waarom het herstel zo lang duurt. Gaat het goed met mij? Nee het kan veel en veel beter en ik hoop dat ik weer heel snel zin krijg om dingen te gaan doen en de deur weer uit wil.