Zes maanden

Dinsdag 30 maart 2021

Vandaag ben ik precies zes maanden onderweg met de behandeling. Zes lange maanden... Het lijkt echt veel langer. Ook al valt het in realiteit best mee, er is zoveel gebeurd dat het voor mijn gevoel al veel langer lijkt. 

Ik ben blij dat het ergste voor nu over is. Chemo is een ramp voor je lichaam. Tijd voor rust, ontspanning en herstel. Over een maand hoop ik dat het meeste weer is hersteld en normaal functioneert. Dat ik weer kan vertrouwen op normale reacties, dingen gewoon smaken en ik weer pittigere dingen kan eten. Hopelijk is de neuropathie dan ook beter en ben ik het oorsuizen ook kwijt. 

Hoe het verder gaat weet ik nog niet. Gisteren met de oncoloog gesproken. Hij is het er mee eens  dat de neuropathie te erg is om door te gaan met de chemo. Dus ik wordt overgedragen aan de chirurg. Daar moet nog een afspraak mee komen. En eventueel nog onderzoeken als de chirurg dat nodig acht. Maar ik weet dus nog niets meer... En er zijn al twee dagen voorbij en nog geen nieuwe afspraken gepland. Zelfs de immuuntherapie staat niet meer op de planning. Echt frustrerend! Misschien moet ik niet te ongeduldig zijn, maar ik wil door met de volgende stap. Sinds vorige week is er niets meer gebeurd. Dus morgen toch maar weer eens bellen voor de verandering. 

In ander nieuws, het gaat langzaam weer beter. Energie bouwt weer een beetje op. Vermoeidheid begint weg te trekken. Gisteren weer fysio gehad. Was best zwaar, maar wel te doen en vandaag geen spierpijn. Ik merk wel dat buikspieren en mijn rug niet in de beste vorm meer zijn, daar gaat nog wel veel tijd in zitten om weer op te bouwen. Vanavond even in de tuin gewerkt, maar na circa 20 minuten was dat wel klaar. Meer wou niet. En nu ben ik flink moe na ook wat andere klusjes in huis te hebben gedaan en een beetje te hebben gewerkt. Dus rustig blijven opbouwen. 

Verder gebeurt er hier nu even niet zoveel. Ik heb nu wel alle tijd om van het mooie weer te genieten.