Prikken

Dinsdag 6 april 2021

Ik heb het nog nooit zo gehad op prikken, maakt niet uit voor infuus, bloedafname of iets anders. Dat maakt mij de ideale kandidaat voor dit hele traject... Ik word letterlijk lek geprikt in mijn armen. En om het nodig leuker te maken, liggen mijn aderen wat dieper waardoor ze lastiger te vinden zijn. Door de chemo herstellen de aderen ook nog eens een stuk slechter. Al met al een aardig recept voor drama. 

Ik krijg inmiddels flinke blauwe plekken van het prikken. En het duurt wel twee weken voordat die weer weg zijn. Strak plan met de zomer op komst. 

Omdat het infuus er op de dagbehandeling enkele uren in moet zitten, is de oplossing om er verband omheen te doen. Hoef ik er niet naar te kijken en dat werkt erg goed. 

Maar dat prikken zelf blijft een probleem. Het lijkt erop dat mijn aderen het misbruik niet meer accepteren en zich steeds meer verstoppen. En daardoor wordt het steeds lastiger om op de normale plekken te prikken. 

Voor de MRI moet ik contrast vloeistof krijgen, dus wederom een infuus. Pas bij de derde keer gelukt en wel op heel pijnlijke plek bij de pols. Hele tijd ook gevoeld en na afloop deed het ook nog pijn. Gelukkig nu weer normaal. Maar ik voelde me vandaag voor het eerst niet serieus genomen op dit gebied. 

Maar het zette me wel aan het denken. Zou een port-a-cath bij mij niet beter zijn geweest? Een poort in je lichaam waardoor je niet steeds geprikt hoeft te worden en waarop infuus aangesloten kan worden. Had mij veel problemen gescheeld. Geen idee waarom het nooit is voorgesteld. 

Dit baart me nog wel zorgen voor de komende tijd. Ik zal nog wel vaker geprikt moeten worden. Nog een punt om donderdag met de verpleegkundige te bespreken. 

Maar wel een groot dingetje om er naast kanker ook nog bij te hebben.